Michał Gwiazdowicz (ps. Wujek, Wąsal; ur. 13 września 1889 w Kłopoczynie, zm. 3 lipca 1962 w Warszawie) – działacz społeczny, starosta rawski, wojewoda poznański i warszawski, poseł.

Był synem Aleksandra (rolnika, 1858-1942) i Franciszki z Zarębów (1864-1923). Z powodu chłopskiego pochodzenia on i jego rodzice byli poniżani w szkole i kościele. Pracował jako robotnik rolny lub parobek u bogatych gospodarzy. Około 1901 rozpoczął edukację w szkole.

Z żoną Stanisławą (zm. 1953) miał synów Kazimierza, Michała (ur. ok. 1925, zm. 1944) i Bolesława.

Ukończył kurs rolniczy (1908-1910). Od 1910 zaczął organizować kasy oszczędnościowo-pożyczkowe (m. in. w Żdżarach, Regnowie, Sadkowicach), stowarzyszenia spożywców i kółka rolnicze. W czasie I wojny światowej za działalność niepodległościową został aresztowany. W więzieniu w Mińsku przebywał w okresie 1915-1917, do Rewolucji Październikowej. Powrócił do kraju, został starostą (komisarzem ludowym) rawskim (20 listopada 1918), ale 15 lutego 1919 został z tego stanowiska odwołany (urząd sprawował do 10 marca). Był członkiem PSL "Wyzwolenie", a następnie Niezależnej Partii Chłopskiej (1924-1927). W 1928 zerwał z PSL "Wyzwolenie" i przyłączył się do Zjednoczenia Lewicy Chłopskiej "Samopomoc" (kontynuatora Niezależnej Partii Chłopskiej), w którym zasiadał w Zarządzie Głównym. W 1931 aresztowany i skazany na 4 lata więzienia.

Podczas II wojny światowej wstąpił do Gwardii Ludowej (później Armii Ludowej) wraz ze swoimi synami (syn Michał zginął podczas walk w 1944) i żoną. Włączył się w działalność konspiracyjną, wraz z PPR organizował powiatowe rady narodowe.

26 stycznia 1945 został mianowany na pełnomocnika Rządu Tymczasowego RP na miasto Poznań i województwo poznańskie (w granicach z 1939). W Poznaniu organizował Urząd Wojewódzki oraz inne struktury administracyjne.

15 maja 1945 Feliks Widy-Wirski na posiedzeniu WRN został wybrany wojewodą poznańskim, a Gwiazdowicz wyjechał z Poznania by objąć stanowisko wojewody warszawskiego które piastował do końca 1945. Następnie działał w Stronnictwie Ludowym. W 1947 wybrany posłem do Sejmu.

Zmarł 3 lipca 1962 w Warszawie, został pochowany w Alei Zasłużonych na wojskowych Powązkach.

Odznaczenia i nagrody

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Order Sztandaru Pracy II klasy
• Złoty Krzyż Zasługi