Maria Wocalewska (ur. 24 kwietnia 1885, zm. prawdopodobnie 4 sierpnia 1944) – harcmistrzyni Rzeczypospolitej.

Urodziła się w Łodzi w rodzinie nauczycielskiej. W I Żeńskiej Drużynie Skautowej im. Emilii Plater była przyboczną. W 1914 została komendantką drużyn łódzkich i pełniła tę funkcję do 1916. W 1915 prowadziła pierwszą kolonię w Rudzie Pabianickiej, a w 1917 objęła komendę kursu dla instruktorek łódzkich w Okrągliku. W czasie wakacji korzystała z każdej okazji, by odwiedzić organizowane przez chorągiew łódzką placówki. Prowadziła wiele kursów dla opiekunek harcerskich. Wizytowała obozy w całej Polsce. Harcerstwo było jej drugą rodziną. Ideologię harcerska rozumiała, kochała, umiała interpretować i wpajać ją młodzieży. Często mawiała, że do harcerstwa się nie należy, harcerką się jest lub się nią nie jest. Świetnie bawiła się z dziećmi i młodzieżą. W gawędach często używała przypowieści. Cechowała ją pogoda ducha, wierzyła w piękno świata i dobro człowieka.

W 1915 była delegatką na Walny Zjazd Polskiej Organizacji Skautowej w Piotrkowie i została wybrana na członka Komendy Naczelnej POS. W 1918 weszła do Prezydium Zjazdu Zjednoczeniowego ZHP wszystkich organizacji harcerskich w kraju.

W lutym 1919 weszła do grona Naczelnictwa ZHP i objęła sprawy harcerstwa żeńskiego. W pierwszym rozkazie Naczelnictwa z 3 stycznia 1921, kiedy utworzono dwie gałęzie organizacji, na czele żeńskiej stanęła Maria Wocalewska i pełniła funkcję naczelniczki do 1923. W latach 1923-1926 – wiceprzewodnicząca ZHP. Ogromne zaangażowanie w sprawy harcerstwa poza granicami kraju spowodowało stały jej udział w Komisji Programowej dla Zagranicy w latach 1935-1939.

W czasie II wojny światowej weszła do Komendy Pogotowia Harcerek, współpracowała z PCK, prowadziła dom opiekuńczy dla dzieci w Skolimowie. Maria Wocalewska zginęła prawdopodobnie 4 sierpnia 1944 podczas powstania warszawskiego. Symboliczny grób rodzinny znajduje się w Łodzi, na cmentarzu katolickim przy ul. Ogrodowej, (kwatera 22).

Maria Wocalewska jest patronką 22 Łódzkiej Drużyny Harcerek "Watra" ZHP oraz wraz ze swoimi siostrami Jadwigą i Zofią patronką Łodzkiego Hufca Zuchów i Harcerek "Róża" Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej.

26 września 2009 za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.