Marcin Wrona (ur. 25 marca 1973 w Tarnowie, zm. 19 września 2015 w Gdyni) – polski reżyser filmowy, telewizyjny i teatralny, scenarzysta oraz producent. Członek Europejskiej i Polskiej Akademii Filmowej.

Początkowo uprawiał koszykówkę. Był członkiem juniorskiej kadry Polski. W barwach Unii Tarnów w latach 1989–1992 rozegrał 8 meczów w ówczesnej II lidze (obecnie zwanej I ligą). Ze względów zdrowotnych musiał jednak zakończyć karierę koszykarską.

Był absolwentem filmoznawstwa na UJ w Krakowie oraz reżyserii na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach z tytułem doktora. Ukończył Mistrzowską Szkołę Reżyserii Andrzeja Wajdy oraz Binger Film Institute w Amsterdamie (2005). Od 2006 wykładał reżyserię na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

Ze swoim studenckim filmem Człowiek magnes (2001) odwiedził około 100 międzynarodowych festiwali otrzymując wiele nagród. Na wielu z nich film zdobył uznanie m.in. na Tribeca Film Festival w kategorii Najlepszy Film Studencki. Kolejny film krótkometrażowy Telefono (2004), został doceniony przez Pedro Almodovara i dołączony do hiszpańskiego wydania kolekcji DVD tego reżysera.

Jego debiutancki film Moja krew miał premierę na Festiwalu Filmowym w Rzymie (2009). Film otrzymał Nagrodę Dziennikarzy i Nagrodę za najlepszy scenariusz na Festiwalu Debiutów w Koszalinie, a także Główną Nagrodę polskiej edycji konkursu Hartley-Merril (2007) oraz Trzecią Nagrodę w Międzynarodowym Finale Konkursu Hartley-Merril w Cannes (2007, tytuł roboczy: Tamagotchi). Film był pokazywany na wielu festiwalach i otrzymał nagrody m.in. w Nikozji i Avance.

Drugi pełnometrażowy film fabularny Chrzest (2010) miał europejską premierę na San Sebastian IFF, światową na Toronto IFF oraz polską podczas Warszawskiego FF. Film otrzymał Srebrne Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych Gdynia (2010) oraz wiele innych nagród na międzynarodowych festiwalach, m.in.: Grand Prix w Mons Love IFF (2011, Belgia) oraz w Pradze na Febiofest (2011), a także Grand Prix OFF Plus Camera w Krakowie (2011) i nagrodę w Reykjaviku (2010). Film ma dystrybucję kinową m.in. w USA, Wielkiej Brytanii, Rumunii, na Węgrzech i w Hiszpanii.

Pracował nad filmem Demon (2015, koprodukcja polsko-izraelska) z Itayem Tiranem w roli głównej (film w postprodukcji).

W telewizji wyreżyserował wiele nagradzanych spektakli (m.in. Kolekcję wg Harolda Pintera), a ostatnio Moralność pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej z Magdaleną Cielecką w roli głównej. Reżyserował też seriale (Lekarze, Ratownicy);

Zajmował się także reżyserią teatralną. W 2004 wyreżyserował spektakl Uwięzieni w Teatrze Rozmaitości w Warszawie, w 2013 musical Chopin musi umrzeć wystawiony równolegle w Warszawie i Londynie.

Zmarł 19 września 2015 roku, podczas trwającego wówczas Festiwalu Filmowego w Gdyni, w którym brał udział jego film Demon. O godz. 5:30 w jednym z hoteli w Gdyni ciało reżysera znalazła jego żona. Marcin Wrona popełnił samobójstwo poprzez powieszenie. Został pochowany 24 września 2015 roku na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Wybrana filmografia

• Przeprowadzki (2000-2001) współpraca reżyserska
• Człowiek Magnes (2001) reżyseria, scenariusz
• Przedwiośnie (2001) asystent reżysera
• Przedwiośnie (2002) asystent reżysera
• Moja krew (2009) reżyseria, scenariusz (współscenarzyści – Grażyna Trela, Marek Pruchniewski)
• Chrzest (2010) reżyseria, koproducent (scenarzyści – Grzegorz Jankowski, Grażyna Trela, Dariusz Glazer)
• Ratownicy (2010) reżyseria
• Lekarze (2012-2014) reżyseria
• Moralność Pani Dulskiej (2013) reżyseria, scenariusz
• Demon (2015) reżyseria, scenariusz

Wybrane nagrody i wyróżnienia

• Tribeca Film Festival
  • Nagroda za najlepszy Film Studencki (Człowiek Magnes, 2002)
  • Wyróżnienie w kategorii Filmu Krótkometrażowego (Człowiek Magnes, 2002)
• Festiwal „Dwa teatry”
  • Honorowa nagroda pozaregulaminowa za Debiut Reżyserski (Pasożyt, 2004)
  • Nagroda za reżyserię (Skaza, 2006)
  • Nagroda za reżyserię (Moralność pani Dulskiej, 2013)
• Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych "Młodzi i Film" (Koszalin)
  • Nagroda za Scenariusz (Moja krew, 2009)
  • Nagroda Dziennikarzy (Moja krew, 2009)
• Cypryjski Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Nikozji
  • „Złota Afrodyta” w kategorii: najlepszy scenariusz (Moja krew, 2010)
  • „Złota Afrodyta” w kategorii: najlepszy film (Moja krew, 2010)
  • „Złota Afrodyta” w kategorii: najlepszy reżyser (Moja krew, 2010)
• Festiwal Polskich Filmów Fabularnych (Gdynia)
  • Srebrne Lwy (Chrzest, 2010)
• Nagroda Ministra Kultury (2010)
• Nominacja do Paszportów Polityki (2010)
• Europejskie Festiwal Filmowy w Ploiesti
  • Nagroda za reżyserię (Chrzest, 2011)
• Off Plus Camera
  • Nagroda Główna „Polski Noble Filmowy” w Konkursie Polskich Filmów Fabularnych (Chrzest, 2011)