Małgorzata Teresa Dydek-Twigg (ur. 28 kwietnia 1974 w Warszawie, zm. 27 maja 2011 w Brisbane) – polska koszykarka, grająca w swojej karierze w lidze polskiej, francuskiej, hiszpańskiej, rosyjskiej i amerykańskiej (WNBA), wielokrotna reprezentantka kraju. Mistrzyni Europy z 1999 roku i uczestniczka igrzysk olimpijskich w Sydney.

Była prawdopodobnie najwyższą profesjonalną koszykarką na świecie (jej wzrost podawany w mediach wahał się od 213 do 218 cm) oraz najwyższą zawodniczką w historii WNBA, w której była znana jako „Margo”. Karierę sportową zakończyła w 2008.

Absolwentka VII Liceum Ogólnokształcącego im. Dąbrówki w Poznaniu z 1991. W trakcie nauki szkolnej działała w Akcji Alternatywnej "Naszość".

Kariera klubowa

Kluby

Europejskie:

• Huragan Wołomin (do 1992)
• Olimpia Poznań (1992–1994)
• Union Sportive Valenciennes Olympic (1994–1996)
• Pool Getafe (1996–1998)
• Lotos Gdynia (1998–2005)
• UMMC Jekaterynburg (2005–2006)
• Ros Casares Walencja (2006–2008)

WNBA:

• Utah Starzz/San Antonio Silver Stars (1998-2004)
• Connecticut Sun (2005–2007)
• Los Angeles Sparks (2008)

Europa

Grę w koszykówkę rozpoczynała w "Huraganie" Wołomin. Od 1992 była zawodniczką Olimpii Poznań, z którą zdobyła dwukrotnie mistrzostwo Polski (1993, 1994) oraz trzecie miejsce w finale Pucharu Europy w 1994. Zagrała również z tą drużyną w finale Pucharu Ronchetti w 1993. W latach 1994-1996 grała we francuskim Valenciennes-Orchies, z którym zdobyła wicemistrzostwo Francji a następnie występowała w zespole Pool Getafe Madryt (1996-1998), z którym grała w finale Pucharu Europy (1998) oraz dwukrotnie zdobyła mistrzostwo Hiszpanii (1997 i 1998). W 1998 wróciła do Polski, do 2005 grała w klubie Lotos Gdynia (występującym pod różnymi nazwami - kolejno Polpharma VBW Clima, Lotos VBW Clima, Lotos Gdynia). Siedmiokrotnie zdobywała z gdyńskim klubem mistrzostwo Polski (1999-2005), grała z nim także dwukrotnie w finale Pucharu Europy (2002, 2004) W sezonie 2005/2006 opuściła Gdynię i przeniosła się do UMMC Jekaterynburg (Rosja), a następnie do Ros Casares Walencja (Hiszpania), z którym w sezonie 2006/2007 została wicemistrzynią Euroligi oraz wicemistrzynią Hiszpanii.

W plebiscycie „La Gazzetta dello Sport” (1999) uznana za najlepszą zawodniczkę Europy.

WNBA

Od 1998 do 2008 grała w zawodowej lidze WNBA, debiutując w zespole Utah Starzz (wybrana z pierwszym numerem draftu WNBA w 1998). Występowała tam (klub w 2003 zmienił nazwę na San Antonio Silver Stars) przez 7 lat. Na początku 2005 roku została oddana do Connecticut Sun, z którym zdobyła wicemistrzostwo ligi (2005) i z którego odeszła po sezonie 2007. W sierpniu 2008 podpisała krótki, kilkutygodniowy kontrakt z Los Angeles Sparks.

W 2006 i 2007 została wybrana do drugiej drużyny najlepiej broniących zawodniczek ligi (WNBA All-Defensive Second Team).

W ciągu 11 sezonów (323 mecze) zdobyła 3220 punktów (średnio 10,0 na mecz) i miała 2143 zbiórek (6,6). W 24 występach posezonowych uzyskała średnie 8,3 punktu, 6,5 zbiórki oraz 2,46 bloku na mecz.

W swoim debiucie w WNBA (11 czerwca 1998 przeciwko Los Angeles Sparks) zablokowała 6 rzutów, wyrównując rekord ligi należący do jej bezpośredniej tego dnia przeciwniczki, Lisy Leslie. W meczu z Detroit Shock (17 lipca) poprawiła ten wynik o 2 bloki, a dwadzieścia dni później przeciwko Cleveland Rockers ustanowiła 9 blokami nowy rekord, który przetrwał do 2001 roku.

Jest liderem wszech czasów WNBA w liczbie bloków (877) i średniej bloków na mecz (2,72) oraz współrekordzistką ligi (wraz z Lisą Leslie, która ustanowiła swój w 2004) w liczbie bloków (10) w jednym meczu, którą osiągnęła 7 czerwca 2001 w barwach Utah Starzz (przeciwko Orlando Miracle). W meczu tym zanotowała również drugie w historii ligi triple-double (dziś jedno z pięciu), dodając do bloków 12 punktów i 11 zbiórek. W 1998 roku miała rekordową liczbę bloków (114) oraz najwyższą średnią bloków na mecz (3.80) w jednym sezonie.

Występy w Meczach Gwiazd WNBA

Dydek wystąpiła dwukrotnie w Meczu Gwiazd ligi WNBA (WNBA All-Star Game).

W 2003 jako zawodniczka San Antonio Silver Stars zagrała w drużynie Zachodu. Podczas 8 minut spędzonych na boisku zdobyła 2 punkty i zanotowała 2 zbiórki (miała też przechwyt i stratę). Zachód pokonał Wschód 84-75.

W 2006 wybrano ją do pierwszej piątku Wschodu. Oprócz niej cztery inne zawodniczki Connecticut Sun znalazły się w kadrze na mecz. Jej drużyna pokonała Zachód 98-82, a polska środkowa w 18 minut zapisała na swoim koncie 3 punkty, 9 zbiórek, 4 bloki i jeden przechwyt (także stratę i faul).

Finały Euroligi koszykarek

• 1994 – 3. miejsce z Olimpią Poznań (Olimpia – Gold Zack Wuppertal 72:63)
• 1995 – 4. miejsce z Olympic Valenciennes (Olympic CSKA Moskwa 64:82)
• 1998 – 2. miejsce z Pool Getafe Madryt (finał: Pool – CJM Bourges 64:76)
• 2002 – 2. miejsce z Lotosem Gdynia (finał: Lotos – Olym. Valenciennes 72:78)
• 2004 – 2. miejsce z Lotosem Gdynia (finał: Lotos – Olym. Valenciennes 69:93)
• 2007 – 2. miejsce z ROS Casares Walencja (finał: Casares – Spartak Moskwa Region 62:76)

Reprezentacja Polski

Jako juniorka była brązową medalistką mistrzostw Europy (1992) i mistrzostw świata (1993).

Z reprezentacją Polski seniorek grała czterokrotnie na Mistrzostwach Europy (1993 – 5 miejsce, 1999 – 1 miejsce, 2001 – 6 miejsce, 2003 – 4 miejsce), raz na Igrzyskach Olimpijskich (w Sydney – 8 miejsce), raz na mistrzostwach świata (1994 – 13 miejsce).

Jej największym sukcesem reprezentacyjnym było Mistrzostwo Europy w 1999. Została wówczas najskuteczniejszą zawodniczką tych zawodów (154 pkt); wybrano ją do pierwszej piątki turnieju. W związku z tym sukcesem zajęła 5 miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego na najlepszego sportowca Polski w 1999.

Debiutowała w I reprezentacji w oficjalnym meczu 8 czerwca 1993 z Hiszpanią (w turnieju finałowym ME), rzucając 15 pkt. Ostatni raz zagrała o punkty 21 września 2007 ze Słowacją w meczu eliminacyjnym do ME 2007, rzucając 21 pkt.

Łącznie w latach 1993-2003 zagrała 132 razy w drużynie narodowej, zdobywając 1783 pkt.

Po zakończeniu kariery

Po ukończeniu kariery zawodowej w 2008 pracowała jako trener w klubie Northside Wizards z Brisbane.

Była żoną Anglika Davida Twigga oraz siostrą Marty Dydek i Katarzyny Dydek – byłej koszykarki oraz trenerki drużyny koszykówki INEA AZS. Miała dwóch synów.

Od dziecka cierpiała na arytmię serca, 19 maja 2011 została wprowadzona w stan śpiączki farmakologicznej w związku z zatrzymaniem akcji serca, do którego doszło w jej domu w australijskim mieście Brisbane. Koszykarka zmarła po tygodniu w szpitalu w Brisbane. Była w czwartym miesiącu ciąży, zmarło też jej nienarodzone dziecko.

17 czerwca 2011 odbył się jej pogrzeb. Urna z jej prochami została złożona na cmentarzu w podwarszawskich Ząbkach.

Memorabilia

W dniach 22-24 czerwca 2012 w hali Ośrodka Sportu i Rekreacji "Huragan" w Wołominie odbył się I Międzynarodowy Młodzieżowy Memoriał Małgorzaty Dydek. 3 września 2012 w Wołominie jej imieniem nazwano jedno z rond.

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2011, pośmiertnie
• Złoty Krzyż Zasługi – 1999