Lon Chaney (ur. 1 kwietnia 1883 w Colorado Springs, zm. 26 sierpnia 1930 w Hollywood) – aktor kina niemego, zwany „człowiekiem o tysiącu twarzach”, jedna z pierwszych gwiazdhorrorów.

Jego najbardziej znanymi rolami były tytułowe w filmach niemych Upiór w operze, Dzwonnik z Notre Dame oraz w zaginionym później i odtworzonym filmie Londyn po północy. Grywał przede wszystkim role główne – potworów. Znany był z ekspresyjnej mimiki (był dzieckiem niesłyszących rodziców). Do swoich ról podchodził bardzo profesjonalnie i sam dopracowywał charakteryzację – w filmie Upiór w operze użył m.in. ramek z cienkich drucików rozszerzających oczy, bardzo nieprzyjemnych dla aktora podczas gry, a jako Quasimodo w filmie Dzwonnik z Notre Dame spętał się kilkoma zamaskowanymi odpowiednio pasami i użył ciężkiego, gumowego garbu. Po wynalezieniu filmu dźwiękowego występował nadal.

Wkrótce po swoich pierwszych występach w filmach dźwiękowych zachorował na raka gardła, co przerwało jego karierę i wskutek tej choroby zmarł.

Jego synem był Lon Chaney jr., który kontynuował tradycje ojca i również znany był jako aktor filmów grozy.

***