Leon Rodal, również Arie lub Lejb Rodal (ur. 1913 w Kielcach, zm. 6 maja 1943 w Warszawie) – polski dziennikarz, działacz partii Syjonistów-Rewizjonistów, współzałożyciel i jeden z dowódców Żydowskiego Związku Wojskowego. Uczestniczył i zginął w powstaniu w getcie warszawskim.

Leon Rodal, znany również pod imionami Lejb (w języku jidysz) i Arie (w hebrajskim), był przed wojną znanym dziennikarzem pism Moment i Di Tat, piszącym w jidysz. Był też działaczem prawicowo-syjonistycznej partii Syjonistów-Rewizjonistów.

Po wybuchu wojny znalazł się w warszawskim getcie, gdzie w 1942 był jednym z współzałożycieli i dowódców Żydowskiego Związku Wojskowego (ŻZW). W Związku był odpowiedzialny za departament informacji, który przygotowywał, drukował i kolportował gazetki, biuletyny, plakaty oraz prowadził nasłuch radiowy. W pierwszych dniach powstania w getcie warszawskim walczył na placu Muranowskim, broniąc kwatery głównej ŻZW, znajdującej się w budynku na ul. Muranowskiej 7/9. W czasie bitwy na placu Muranowskim, wraz z dowódcą wojskowym ŻZW Pawłem Frenklem przełamał okrążenie pozycji powstańczych, podchodząc do pozycji kolaboracyjnych formacji ukraińskich i atakując je z zaskoczenia.

25 kwietnia 1943, po załamaniu się obrony pl. Muranowskiego, Rodal wraz z oddziałem dowodzonym przez Frenkla wydostał się z getta podkopem. Oddział zatrzymał się w przygotowanym wcześniej konspiracyjnym mieszkaniu na ul. Grzybowskiej 11/13. Stamtąd pododdziały ŻZW wyruszały na nocne akcje do płonącego getta, próbując ratować uwięzioną tam ludność cywilną. Pierwszą taką akcją dowodził Leon Rodal, który 5 maja 1943 wyprowadził z getta grupę cywilów. Następnego dnia oddział Rodala wyruszył, aby wyprowadzić pozostałą część napotkanej grupy. W drodze powrotnej oddział wpadł w zasadzkę i został zaatakowany przez oddział SS i polskiej policji granatowej. Rodal zginął w czasie walki wraz z wieloma członkami jego oddziału.