Karol Matzenauer
Karol Matzenauer
- Data urodzenia:
- 26.09.1889
- Data śmierci:
- 30.09.1960
- Długość życia:
- 71
- Days since birth:
- 49168
- Years since birth:
- 134
- Dni od śmierci:
- 23230
- Lata od śmierci:
- 63
- Kategorie:
- oficer, uczestnik I wojny światowej, uczestnik II wojny światowej, żołnierz
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Cmentarz katolicki w Jaworzu (pl)
Karol Józef Matzenauer (ur. 26 września 1889, zm. 30 września 1960) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari
Urodził się 26 września 1889. Jako żołnierz c. i k. armii u schyłku I wojny światowej działał w konspiracyjnej organizacji „Wolność”.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego dekretem z 3 kwietnia 1919 z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1917. Otrzymał przydział z dniem 1 listopada 1918 do 20 Pułku Piechoty. Wkrótce, 13 grudnia 1918 I batalion pod jego dowództwem w stopniu porucznika udał się na front w trakcie wojny polsko-ukraińskiej. Pierwsze starcie miało miejsce nieopodal wsi Krościenko nad Strwiążem, potem pod Laszkami Murowanymi. W stopniu kapitana walczył w szeregach 2 Pułku Strzelców Podhalańskich na wojnie polsko-bolszewickiej (m. in. w wyprawie kijowskiej i dowodził 2 PSP w bitwie o Chyrów), za co otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari. Został awansowany do stopnia majora służby stałej ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. Służył w 2 Pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku, w jego szeregach w 1923 był dowódcą I batalionu. W 1924, jako oficer nadetatowy sanockiej jednostki, był dowódcą Batalionu Szkolnego Piechoty Nr 10 w Cieszynie. Został awansowany do stopnia podpułkownika piechoty ze starszeństwem z 1 stycznia 1928. Został oficerem 64 Grudziądzkiego Pułku Piechoty, gdzie od 1 stycznia 1928 pełnił funkcję zastępcy dowódcy pułku. W 1930 został mianowany na stanowisko komendanta miasta Toruń i sprawował je do 1939.
Po wybuchu II wojny światowej podczas kampanii wrześniowej 1939 został wzięty do niewoli niemieckiej podczas wycofywania się na wschód. Następnie został przetransportowany z obozu jenieckiego do Grodziska, gdzie stacjonowała 8 Armia III Rzeszy, po czym został przewieziony do Warszawy i zwolniony wraz z ppłk. dypl. Bronisławem Szostakiem z poleceniem przekazania władzom polskim informacji o bezcelowości dalszej obrony stolicy.
Jego żoną była Maria (1895-1978). Oboje zostali pochowani na cmentarzu w Jaworzu.
Odznaczenia i ordery
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Nie występują żadne powiązania
16.12.1918 | Wojna polsko-ukraińska: zwycięstwo wojsk polskich w bitwie o Chyrów
Bitwa o Chyrów – walki toczące się w okolicach miasteczka Chyrów podczas wojny polsko–ukraińskiej pomiędzy wojskami polskimi a oddziałami Armii Halickiej, w dniach od 5 do 16 grudnia 1918 roku. Utrzymanie Chyrowa było bardzo ważne dla strony ukraińskiej, ponieważ po utracie Przemyśla był on główną stacją kolejową Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej na Kolei Węgiersko–Galicyjskiej, kontrolującą linię kolejową Przemyśl–Zagórz. Dla strony polskiej jego zdobycie umożliwiało połączenie Galicyjskiej Kolei Transwersalnej i linii Przemyśl–Lwów, jak również usuwało zagrożenie ataku na Przemyśl.
01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową
Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.