Karol Brzozowski (ur. 28 września lub 29 listopada 1821 w Warszawie, zm. 5 listopada 1904 we Lwowie) – polski inżynier, poeta, powstaniec styczniowy. Był też botanikiem, geologiem, geografem i etnologiem.

Po upadku powstania wstąpił do służby tureckiej, początkowo pracował przy urządzaniu lasów w Bułgarii, później powołano go do robót w Mezopotamii przy boku Midhat paszy, reformatora tureckiego. W 1868 w Feredżacie pod Bagdadem założył wzorcowe gospodarstwa rolne, wybudował irygacje, urządził sady, zainicjował utworzenie szkoły rolniczej.

W 1869 prowadził badania i pomiary w górach Zagros koło As-Sulajmaniji i opracował pierwszą mapę topograficzną tych okolic w skali 1:750 000. Dokonał wówczas odkryć archeologicznych. Wyniki wyprawy do Kurdystanu pt.: Itinéraire de Suleimanieh a Amadieh opublikował w „Bulletin de la Société de Géographie” w 1892.

Odegrał znaczącą rolę w wojnie rosyjsko-tureckiej (1877–1878). Demokraci lwowscy powołali go wówczas na swego przedstawiciela w Konstantynopolu ze względu na zaufanie, jakim cieszył się u władz tureckich. Po wojnie pełnił obowiązki wicekonsula hiszpańskiego w Syrii. Po 30 latach pobytu na Bliskim Wschodzie w 1884 osiadł we Lwowie, gdzie spędził resztę życia. Pochowany na cmentarzu Łyczakowskim.

Napisał m.in.: Wzdłuż Eufratu („Wędrowiec”, 1885), Wspomnienia z Turcji („Tygodnik Ilustrowany”, 1886) oraz W Kurdystanie („Tygodnik Ilustrowany”, 1907). Pozostawił także bogate notatki topograficzne, geologiczne i przyrodnicze.