Julian Bartoszewicz (ur. 17 stycznia 1821 w Białej Podlaskiej wówczas Radziwiłłowskiej, zm. 5 listopada 1870 w Warszawie), historyk polski. Ojciec Kazimierza Bartoszewicza.

W 1839 będąc stypendystą Królestwa Polskiego rozpoczął studia na wydziale historyczno-filologicznym uniwersytetu petersburskiego. W latach 1842-1847 był nauczycielem w gimnazjum warszawskim, mieszczącym się w Pałacu Kazimierzowskim. W 1847 został przeniesiony do Końskich, gdzie pracował w szkole powiatowej. Przyczyną przeniesienia na prowincję był artykuł wydrukowany w "Bibliotece Warszawskiej" o Helenie Iwanownie, córce Iwana III i żonie Aleksandra Jagiellończyka. Cenzura uznała artykuł za niezgodny w swej wymowie z rosyjską racją stanu, cały nakład "Biblioteki Warszawskiej" został skonfiskowany i zniszczony. W latach 1849-1863 Bartoszewicz był nauczycielem w szkole powiatowej w Lesznie; uczył łaciny, a od 1859 języka polskiego. W styczniu 1863 został kustoszem Biblioteki Głównej. W latach 1860-1870 był członkiem honorowym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. W 1863 współpracował z nielegalnym pismem "Dzwon Duchowy". W latach 1863-1866 wykładał w II Gimnazjum Męskim w Warszawie historię Polski. 1 stycznia 1868 został zwolniony ze służby rządowej i przeszedł na emeryturę.

Uważał, że zadaniem historyka jest zbieranie faktów historycznych. Przez całe życie tworzył prywatny zbiór wypisów źródłowych; w oparciu o zebrane źródła powstawały jego prace. W Encyklopedii Orgelbranda opublikował 1291 artykułów. Początkowo zajmował się badaniami polskiego średniowiecza, później skupił swoją uwagę na XVIII wieku. Duża część jego pracy naukowej jest poświęcona badaniom biograficznym. Podzielał lelewelowskie poglądy na dzieje Polski.

Dzieła

• Arcybiskupi gnieźnieńscy i prymasi, 1858-1865;
• Hetmani polni koronni i Wielkiego Księstwa Litewskiego, 1860-1865;
• Kościoły warszawskie rzymskokatolickie opisane pod względem historycznym, 1855;
• Królewicze biskupi. Żywoty czterech kapłanów, Warszawa 1851;
• Nowa epoka literatury historycznej polskiej;
• O pomysłach historycznych Augusta Bielowskiego, Warszawa 1852;
• Panowie niemieccy na dworze Stanisława Augusta. Wizerunki osób historycznych, Warszawa 1852;
• Poglądy na stosunki Polski z Turcją i Tatarami, Warszawa 1860;
• Zamek Bialski (dzieje miasteczka,obrazy z życia magnatów,Akademia Bialska), Warszawa;
• Znakomici mężowie polscy w wieku XVIII. Wizerunki historyczne, t. 1-3, Petersburg 1856;
• oraz artykuły w "Przeglądzie Naukowym", "Bibliotece Warszawskiej", "Tygodniku Ilustrowanym", "Niezabudce", "Księdze Świata".
•