Jonas Basanavičius (pol. Jan Basanowicz; ur. 23 listopada 1851 w Oszkobolach, zm. 16 lutego 1927 w Wilnie) – litewski lekarz, pierwszy redaktor naczelny "Auszry".

Jan Basanowicz urodził się we wsi Oszkobole w guberni augustowskiej, w Królestwie Polskim. Po ukończeniu Gimnazjum w Mariampolu studiował filologię rosyjską, a następnie medycynę na Uniwersytecie Moskiewskim. Ponieważ nie mógł znaleźć pracy na Litwie, wyjechał 1880 do Bułgarii, potem 1882 do Pragi, gdzie kontynuował studia medyczne. 1884 przeniósł się znów do Bułgarii, gdzie 1891 uzyskał obywatelstwo tego kraju. Był stale zaangażowany w sprawę odrodzenia Litwy. 1904 powrócił do ojczyzny. W roku 1905 był organizatorem Wielkiego Sejmu Litewskiego w Wilnie (4 i 5 grudnia 1905). Podkreślał prawo Litwinów do życia, jakie mają inne narody, oraz do samodzielnego kształtowania swojego jutra. Zachęcał do pielęgnowania mowy litewskiej. Aušra pisała, że naród żyje dopóty, dopóki żywy jest jego język. W pierwszym numerze pisma ogłosił łacińskie motto: Homines historiarum ignorari sunt pueri (Ludzie nie znający historii pozostają dziećmi).

Basanavičius zmienił pisownię litewską: na łamach wydawanego przez siebie pisma zastąpił polskie "sz" i "cz" czeskimi "š" i "č".

Był jednym z sygnatariuszy aktu niepodległości Litwy 1918 r. Zamieszkał na stałe w Wilnie.

Zmarł w szpitalu w Wilnie na zapalenie płuc.