John James Osborne (ur. 12 grudnia 1929 w Londynie, zm. 24 grudnia 1994) – brytyjski dramatopisarz, a także aktor i scenarzysta.

Był przedstawicielem grupy tzw. Młodych Gniewnych (obok Kingsleya Amisa, Alana Sillitoe, Johna Braine i Colina Wilsona). W 1963 roku zdobył Oscara i nagrodę BAFTA za najlepszy scenariusz adaptowany do filmu Przygody Toma Jonesa. Autor realistycznych dramatów z życia klasy robotniczej. Jego najwybitniejszym dziełem, który przyniósł mu natychmiastowy rozgłos, był debiutancki dramat Miłość i gniew (Look Back in Anger). Przedstawia w niej młodego inteligenta, buntującego się przeciw ograniczającym wolność jednostki społecznym i obyczajowym konwencjom.

Był pięciokrotnie żonaty. Miał 2 dzieci.

Zmarł w Shropshire, w Anglii, na atak serca. Miał 65 lat.

Twórczość

• utwory dramatyczne
  • Miłość i gniew (1956, Look Back in Anger)
  • Music-hall (1957, The Entertainer)
  • Luther (1961)
  • Epitaph for George Dillon (1963)
  • The World of Paul Slickey (1962)
  • Nie do obrony (1964, Inadmissible Evidence)
  • A Patriot for Me (1965)
  • Time Present (1968)
  • Hotel w Amsterdamie (1968, A Hotel in Amsterdam)
  • A Sense of Detachment (1972)
  • True – False (1973)
  • Deja Vu (1991)
• autobiografia
  • Lepszy rodzaj człowieka (1981, A Better Class of Person)
  • Almost a Gentleman (1991)