Jerzy Drzewiecki (ur. 7 sierpnia 1902 w Warszawie, zm. 15 maja 1990 w Ottawie) – polski konstruktor lotniczy i pilot doświadczalny.

W 1920 r. brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 8 Pułku Artylerii Polowej; wówczas zaprzyjaźnił się z Stanisławem Wigurą.

We wrześniu 1922 r. rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej razem z m.in.: Stanisławem Nowkuńskim, Stanisławem Praussem, Stanisławem Rogalskim, Stanisławem Wigurą.

W 1925 r. odbył przeszkolenie pilotażowe w wojsku z inicjatywy Włodzimierza Zagórskiego. W 1926 r. skonstruował swój pierwszy samolot – JD-2. W ramach Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Politechniki Warszawskiej, która w późniejszym okresie stała się Spółką Doświadczalne Warsztaty Lotnicze, brał udział w konstrukcji, wraz ze Stanisławem Wigurą oraz Stanisławem Rogalskim, pierwszych samolotów RWD.

Dokonał prób w locie samolotów JD-2 oraz RWD-1 do RWD-7 jako pilot doświadczalny. Uległ ciężkiemu wypadkowi podczas prób RWD-6 i po tym wypadku zakończył karierę oblatywacza.

Podczas II wojny światowej przebywał w Wielkiej Brytanii, gdzie służył w ATA. Został odznaczony za zasługi srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Po wojnie przeniósł się do Kanady, odchodząc od działalności lotniczej.

Wybrane konstrukcje

• JD-1 (SL-2) – szybowiec
• JD-2
• RWD-4
• RWD-7
• RWD-8
• RWD-9
• RWD-10
• RWD-11