Jerzy Artur Bahr (ur. 23 kwietnia 1944 w Krakowie, zm. 25 lipca 2016 tamże) – polski dyplomata i urzędnik państwowy, od 2006 do 2010 ambasador RP w Rosji, były szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego.

W 1967 ukończył studia z zakresu socjologii na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracował najpierw jako asystent w krakowskiej Akademii Górniczo-Hutniczej, skończył studia podyplomowe w Instytucie Nauk Politycznych UJ, a następnie kontynuował pracę naukowo-dydaktyczną w Instytucie Śląskim w Opolu.

W 1974 został zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w którym pełnił funkcje członka delegacji polskiej na etapie przygotowawczym Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Genewie, sekretarza ds. prasowych w Ambasadzie PRL w Bukareszcie i referenta ds. Rumunii. W stanie wojennym odszedł z resortu, wystąpił też z PZPR. W 1982 zrezygnował ze służby zagranicznej i rozpoczął pracę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Zakładzie Prawa Publicznego i Stosunków Międzynarodowych.

Podczas wyjazdu szkoleniowego do Wiednia w 1983 uzyskał azyl polityczny. Współpracował z Radiem Wolna Europa, a ponadto z zachodnimi instytucjami badawczymi, m.in. był doradcą w Szwajcarskim Instytucie Wschodnim w Bernie (w latach 1986–1991).

W 1989 wrócił do Polski, a w 1991 do pracy w MSZ. Był kolejno radcą ds. politycznych Ambasady RP w Moskwie, konsulem generalnym RP w Kaliningradzie (1992–1994), a od 1994 do 1996 zajmował stanowisko dyrektora Departamentu Europejskiego II. Od 1996 do 2001 był ambasadorem RP w Kijowie (z akredytacją także na Turkmenistan), a w latach 2001–2005 w Wilnie.

Od 21 stycznia 2005 do 22 grudnia 2005 był szefem Biura Bezpieczeństwa Narodowego. 19 maja 2006 został powołany na stanowisko ambasadora RP w Rosji. Odwołano go z dniem 30 września 2010.

Zasiadał w Polsko-Rosyjskiej Grupie do Spraw Trudnych.

Deklarował biegłą znajomość języków angielskiego, niemieckiego, rosyjskiego, ukraińskiego, litewskiego i rumuńskiego.

Odznaczenia i wyróżnienia

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2010), w uznaniu wybitnych zasług w służbie zagranicznej, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności dyplomatycznej
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2005)
• Krzyż Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” (2005, Litwa)
• Odznaka Honorowa Bene Merito (2009)
• Gwiazda Dyplomacji Republiki Litewskiej (2012)