Jarosław Edward Wenderlich (ur. 14 września 1948 w Bydgoszczy, zm. 27 kwietnia 2016 r. tamże) – polski prawnik i urzędnik państwowy, działacz opozycji w okresie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej.

w 1970 roku ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Podczas studiów był członkiem Zrzeszenia Studentów Polskich i uczestnikiem protestów studenckich w 1968 roku. Po ukończeniu studiów pracował w Urzędzie Wojewódzkim w Bydgoszczy (1971-1972) oraz w redakcjach czasopism wydawanych w bydgoskich zakładach pracy (m.in. ZNTK, ZR "Predom-Romet" - 1972-1974). W latach 1974-1981 odbył aplikację, asesurę oraz pełnił funkcję podprokuratora w bydgoskiej Prokuraturze Wojewódzkiej. Od 1982 roku wykonywał zawód radcy prawnego.
Od 1980 roku był związany z opozycją antykomunistyczną. Był redaktorem pism wydawanych przez Międzyzakładowy Komitet Związkowy Regionu Bydgoskiego oraz „Solidarność” Rolników Indywidualnych Regionu Bydgoskiego, Toruńskiego i Włocławskiego, a także rzecznikiem prasowym i doradcą prawnym MKZ. Uczestnik "Prowokacji bydgoskiej" z 19 marca 1981 roku. Po wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981 roku włączył się w działalność podziemia. Był członkiem-założycielem Prymasowskiego Komitet Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom w Bydgoszczy. Współzakładał czasopisma podziemne ("Chrześcijański Informator Kulturalny”, „Świadectwo"), w których również sam publikował. Zajmował się kolportażem wydawnictw drugiego obiegu. Za swą działalność był zatrzymywany, przesłuchiwany i poddawany przeszukaniom, utrudniano mu również wykonywanie zawodu radcy prawnego.
Po upadku komunizmu, do marca 1989 roku był członkiem Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”. W 1989 roku założył Stowarzyszenie Polityczne "Prawda i Sprawiedliwość". W latach 1989-1990 był członkiem Komisji Praworządności i Przestrzegania Prawa Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy oraz współzałożycielem bydgoskich struktur Stronnictwa Pracy. W latach 1990-2014 roku był wicedyrektorem, a następnie dyrektorem Delegatury Najwyższej Izby Kontroli w Bydgoszczy. Działał również w Towarzystwie Przyjaciół Miasta Bydgoszczy oraz w tutejszych strukturach Sokolstwa Polskiego.
W uznaniu swej działalności został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi (1997), Krzyżem Semper Fidelis (2006) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007). Krótko przed śmiercią odebrał medal Kazimierza Wielkiego, przyznany mu przez Radę Miasta w Bydgoszczy.
Jego syn, również Jarosław jest radcą prawnym oraz radnym Rady Miasta Bydgoszczy.