Janusz Stanisław Krupski (ur. 9 maja 1951 w Lublinie, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polski historyk, działacz opozycji demokratycznej w PRL, urzędnik państwowy III RP.

Życiorys

W latach 1970–1975 był studentem KUL W 1976 przystąpił do Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie. W okresie 1977–1988 redagował poza cenzurą niezależne pismo "Spotkania".

W 1980 wszedł do władz zarządu regionu NSZZ "Solidarność" w Gdańsku. Za swoją działalność był wielokrotnie szykanowany i represjonowany przez funkcjonariuszy SB. W czasie stanu wojennego internowany. 21 stycznia 1983 został uprowadzony do Puszczy Kampinoskiej w rejon wsi Truskaw przez trzech funkcjonariuszy Samodzielnej Grupy "D" Departamentu IV MSW pod dowództwem kapitana Grzegorza Piotrowskiego, następnie dotkliwie poparzony żrącym płynem, w wyniku czego doznał poparzeń I i II stopnia.

W latach 1990–1992 był dyrektorem wydawnictwa Editions Spotkania. Brał też udział w pracach sejmowej komisji nadzwyczajnej do zbadania skutków stanu wojennego i Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. Od 1993 był prezesem Wydawnictwa Krupski i S-ka.

Od 2000 do 2006 pełnił obowiązki zastępcy prezesa Instytutu Pamięci Narodowej. Od 19 maja 2006 był kierownikiem Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. W 2009 rada Polskiej Fundacji Katyńskiej nadała mu Medal Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej.

Zginął w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku 10 kwietnia 2010.

Postanowieniem z 16 kwietnia 2010 marszałka Sejmu Bronisława Komorowskiego wykonującego obowiązki prezydenta RP, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, zaopiniowany przez Kapitułę Orderu Odrodzenia Polski, za wybitne zasługi w służbie państwu i społeczeństwu, pośmiertnie odznaczono go Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Dziesięć dni później został pochowany w Kwaterze Smoleńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Życie prywatne

Janusz Krupski był żonaty, miał siedmioro dzieci: Piotra, Pawła, Tomasza, Łukasza, Jana, Marię i Teresę. Mieszkał w Grodzisku Mazowieckim. Był członkiem Stowarzyszenia Wolnego Słowa.