Janina Dłuska (ur. w 1899 w Kursku, zm. 8 czerwca 1932 w Wilnie) – polska artystka malarka, projektantka i dekoratorka.

Ukończyła szkołę średnią w Krakowie, tam też uczestniczyła w kursach malarstwa u Baranieckiego, następnie ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Moskwie z dyplomem artysty malarza. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, w 1919 powróciła do kraju i podczas wojny polsko-radzieckiej służyła jako sanitariuszka w Ochotniczej Legii Kobiet. Po wojnie podjęła pracę jako nauczycielka rysunku w żeńskim seminarium nauczycielskim w Lublinie. W 1922 wyjechała do Monachium, gdzie studiowała na tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych przez 3 lata, następnie studiowała w Paryżu. Specjalizowała się w akwareli portretowej. W swojej karierze pracowała dla takich pism jak Vogue czy Die Dame.

W 1931 powróciła do Wilna i osiedliła się w tym mieście. Zainteresowała się lotnictwem, działając w Aeroklubie Wileńskim. Ukończyła teoretyczny kurs pilotażu i miała rozpocząć praktyczne szkolenie szybowcowe, lecz 8 czerwca 1932 zginęła w katastrofie lotniczej na Porubanku.

Siostra Marii Dłuskiej, językoznawcy z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Maria Dłuska podarowała w 1954 roku Muzeum Narodowemu część spuścizny artystycznej siostry.