Jan Wyglenda, pseudonim "Traugutt" (ur. 24 listopada 1894 w Brzeźnicy, zm. 1973 w Rybniku) – działacz plebiscytowy i uczestnik powstań śląskich.

Urodził się w Brzeźnicy koło Raciborza na Górnym Śląsku. Walczył w wojsku niemieckim podczas I wojny światowej skąd wrócił jako podporucznik. W styczniu 1919 roku utworzył oddział polski w rodzinnej Brzeźnicy. W czerwcu 1919 roku został zastępcą głównego komendanta i kierownikiem Wydziału Wywiadu Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska. W I powstaniu śląskim dowodził w bitwie pod Godowem i na odcinku Olza-Oświęcim, w II powstaniu śląskim Jan Wyglenda dowodził polską samoobroną w powiecie rybnickim. W III powstaniu śląskim był zastępcą dowódcy i szefem sztabu Grupy „Północ”. Po podziale Górnego Śląska zmuszony został do opuszczenia rodzinnego obszaru przyznanego Niemcom i zamieszkał w polskim województwie śląskim. W 1927 r. został naczelnikiem gminy Nowa Wieś - obecnie Wirek, dzielnica Rudy Śląskiej, a następnie starostą powiatowym w Lublińcu, Rybniku. Członek Związku Powstańców Śląskich. W latach II wojny światowej walczył w kampanii 1939 r. oraz w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Po powrocie do Polski był w okresie stalinowskim więziony (1950-1956) na podstawie fałszywych oskarżeń. Po uwolnieniu pracował w górnictwie. Zmarł w Rybniku, gdzie go pochowano.