Jan Klimek (ur. 20 września 1889 w Morzeszczynie koło Tczewa, zm. 5 października 1939 w Gdańsku) – polski urzędnik pocztowy, uczestnik obrony Poczty Polskiej w Gdańsku.

Był synem Jana i Aleksandry ze Szczuków. Przebieg nauki i losy Klimka w latach młodzieńczych nie są znane. Prawdopodobnie po I wojnie światowej znalazł się na terenie Wolnego Miasta Gdańska i podjął pracę jako urzędnik Poczty Polskiej. Doszedł do stanowiska starszego asystenta.

1 września 1939 uczestniczył w obronie Poczty przed Niemcami; należał do najstarszych obrońców. Po kapitulacji wraz z pozostałymi obrońcami został aresztowany, uwięziony w więzieniu na Biskupiej Górce i 8 września skazany na karę śmierci. Egzekucję na kilkudziesięciu pocztowcach wykonano 5 października 1939 na terenie Zaspy, tam też pogrzebano ofiary w zbiorowej mogile.

Podobnie jak pozostali obrońcy Poczty Polskiej Jan Klimek był pośmiertnie kilkakrotnie honorowany przez polskie władze, został m.in. kawalerem Orderu Virtuti Militari oraz Honorowym Obywatelem Gdańska. W 1992 zwłoki przeniesiono na Cmentarz Ofiar Hitleryzmu na gdańskiej Zaspie.