Jacoby Jan (ur. 31 maja 1909 w Olchowej - zm. 12 września 2003 w Warszawie) – polski reżyser filmów naukowych, scenarzysta.

Syn Józefa (inżyniera) i Zofii Witwickiej, absolwent Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie – matura w 1928 r.

Student WSH, a po przerwie spowodowanej służbą wojskową w Mazowieckiej Szkole Podchorążych Rezewy Artylerii w Zambrowie, student Wyższej Szkoły Dziennikarskiej (WSD) w Warszawie – absolwent w 1935 r.

Działacz akademicki: sekretarz generalny 1929/30 i wiceprezes 1930/31 Bratniej Pomocy Stud. Wyższej Szkoły Handlowej; redaktor czasopisma kół naukowych „Ruch Akademicki”, założyciel i prezes stowarzyszenia „Młoda Prasa” na WSD 1932/33; działacz narodowy, czł. MW i OWP, publicysta „Szczerbca”.

Od roku 1928 należy do P.K!A. Aquilonia, której członkiem jest już starszy brat Zygmunt (1904-1941). Prezes Honorowy P.K!A. Aquilonia.

W latach 1932-1937 pracował jako dyrektor ekonomiczny w rodzinnej fabryce Zakłady Przemysłowe „Kamienna – Jan Witwicki” w Skarżysku-Kamiennej; w latach 1937-44 współzałożyciel Biura Przemysłowo-Handlowego "J. Jacoby i E. Kozłowski" w Warszawie.

Przed II wojną światową awansowany na podporucznika (1933 r.) i porucznika rezerwy (1937 r.). W kampanii wrześniowej 1939 r. walczył w randze zastępcy dowódcy kompanii CKM w 33 pp. W okresie okupacji więzień obozu niemieckiego (1944-45).

Po wojnie zamieszkał w Gliwicach, gdzie pracował w Centrali Żelaza i Stali. Od 1947 r. organizator Ośrodka Produkcji Filmów Przemysłowych na Śląsku. Jednocześnie zajął się reżyserią filmów technicznych. Reżyser i scenarzysta filmów naukowych w: Wytwórni Filmów Oświatowych, Ośrodku Usług Filmowych, Wytwórni Flmowej "Czołówka" i Studiu Miniatur Filmowych. Wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi: st. wykładowca 1952-56, z-ca prof. 1956-63, doc. 1966-74, kier. Zakładu Filmu Naukowego 1956-74, doc. em. 1974. Konsultant w resortach: kultury i sztuki, oświaty, szkolnictwa wyzszego, obrony narodowej, w GKKFiT oraz organizacjach społecznych i zawodowych. Prelegent (ponad 400 odczytów prelekcji i odczytów) w: PAN, NOT, wyższych uczelniach, towarzystwach naukowych i społecznych.

W latach 1946–1953 zasiadał w Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Katowicach jako przedstawiciel Stronnictwa Demokratycznego.

W dorobku reżyserskim ma ponad 120 filmów naukowych z różnych dyscyplin: medycyna, sportu i nauki. W dorobku naukowym ma 5 książek i ponad 200 publikacji w druku, w tym tłumaczenia na 14 języków.

Zmarł w Warszawie, pochowany w grobie rodzinnym na Starych Powązkach.

Działalność społeczna

• Założyciel Polskiego Stowarzyszenia Filmu Naukowego (sekretarz generalny 1959-68, prezes 1969-87, prezes honorowy 1987).
• Działacz Międzynarodowego Stowarzyszenia Filmu Naukowego w Paryżu (AICS-ISFA), gdzie przez kilkanaście kadencji pełnił funkcje wiceprezesa, w latach 1965/66 prezesa, następnie członka zasłużonego.
• Założyciel Międzynarodowej Filmoteki Naukowej w Brukseli (prezes 1971-87, order honorowy).
• W kraju członek władz naczelnych różnych organizacji społecznych jak SPATIF-ZASP (czł. Zarządu 1952-81, czł. zasłużony 1968), ZAiKS (czł. Zarządu 1967-78, czł. zasłużony 1969, Złota Odznaka), Stowarzyszenie Filmowców Polskich (czł. Zarządu 1969-74) i innych.
• Założyciel Stowarzyszenia Filistrów Polskich Korporacji Akademickich (członek władz 1995-2003)
• Prezes Koła Filistrów P.K!A. Aquilonia

Odznaczenia

• Krzyż Komandorski, Oficerski i Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Zasłużony Działacz Kultury
• Złota Odznaka ZAIKS
• Złota Odznaka "Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej"