Jan Fryderyk Wilhelm Malcz

- Data urodzenia:
- 30.11.1795
- Data śmierci:
- 28.09.1852
- Długość życia:
- 56
- Days since birth:
- 83735
- Years since birth:
- 229
- Dni od śmierci:
- 62977
- Lata od śmierci:
- 172
- Kategorie:
- lekarz, szlachcic, uczestnik walk wyzwoleńczych
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Warszawa, cmentarz ewangelicko-augsburski
Jan Fryderyk Wilhelm Malcz, Jan Fryderyk Wilhelm Malsch, (ur. 30 listopada 1795 w Warszawie, zm. 28 września 1852 tamże) – polski lekarz, powstaniec listopadowy.
Rodzina
Syn lekarza pochodzącego z Saksonii (Lommatzsch), Konstantego Bogumiła (1767–1809), oraz córki warszawskiego złotnika Jana Bandaua, Anny Doroty (1775–1811). W roku 1822 ożenił się z Julią Ekalt. Mieli sześcioro dzieci, w tym jedno adoptowane. Jego brat Karol Filip był znanym artystą złotnikiem, drugi brat Konstanty Bogumił Malcz, znanym prawnikiem.
Biografia
Studiował w Liceum Warszawskim, potem medycynę w Warszawie, a później w Berlinie, Wiedniu, Paryżu, Londynie oraz we Włoszech. Po trzyletniej podróży po Europie (Niemcy, Francji, Włoszech i Austrii) w roku 1821 powrócił do Warszawy.
W 1827 został naczelnym lekarzem szpitala św. Rocha w Warszawie i był nim aż do śmierci. Od 1828 roku był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk, jednym z założycieli i wiceprezesem Towarzystwa Dobroczynności, a także założycielem i redaktorem pisma „Pamiętnik Lekarski Warszawski”.
W roku 1830 zakupił kamienicę przy Krakowskim Przedmieściu nr 372, z tego względu przez długi czas była nazywana Domem Malcza. Do przyjaciół doktora Malcza należeli Józef Elsner i Kazimierz Brodziński.
W latach 1834–1852 pełnił funkcję Prezesa Kolegium Kościelnego parafii ewangelicko-augsburskiej Świętej Trójcy w Warszawie.
Leczył bezpłatnie ubogich (przede wszystkim w Instytucie Głuchoniemych i Ociemniałych), często wspierając ich finansowo. Prowadził badania nad cholerą, (która nawiedzała Warszawę). Za przepisy skutecznego leczenia tej choroby w Indiach otrzymał podziękowanie od królowej Wiktorii. Malcz pierwszy wprowadził polskie nazwy takich chorób zakaźnych, jak dur, ospa, szkarlatyna i odra.
W czasie powstania listopadowego Malcz został naczelnym lekarzem Gwardii Narodowej miasta Warszawy. Za zasługi w powstaniu odznaczony został Złotym Krzyżem Virtuti Militari.
W 1840 roku przyznano mu Order św. Anny.
W roku 1841 kupił wieś Mniszew którą uprzemysłowił – z jego inicjatywy powstały gorzelnia, cukrownia, fabryka serów.
W 1850 nadano mu szlachectwo.
W czasie epidemii cholery (w 1852 roku) pospieszył z pomocą chorym i przy tym sam zachorował i zmarł 28 września 1852 roku. Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie w alei 9 nr 41. Na grobowcu Malcza znajduje się marmurowe popiersie, którego autorem jest J. Tatarkiewicz.
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Nie występują żadne powiązania
Nie określono wydarzenia