Jadwiga Szubartowicz z domu Skawińska (ur. 16 października 1905 w Lublinie, zm. 20 lipca 2017 tamże) – polska superstulatka, najstarsza Polka (od 1 sierpnia 2015 do 20 lipca 2017).

Urodziła się 16 października 1905 w Lublinie. W dzieciństwie przez kilka lat mieszkała z rodziną w Rosji, gdzie mając 12 lat była świadkiem rewolucji październikowej, którą przeżyła w Sankt Petersburgu (wówczas: Piotrogrodzie). Absolwentka Gimnazjum Sióstr Urszulanek oraz studiów pedagogicznych, które ukończyła razem z siostrą. Pracowała jako księgowa, a siostra przez 40 lat jako pedagog w Lubartowie.

W czasie okupacji niemieckiej aresztowano jej brata, który po tygodniowym więzieniu w obozie na Majdanku został zwolniony, a następnie ponownie aresztowany przez Niemców w Krakowie, skąd trafił do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie, gdzie zmarł. Była świadkiem przewożenia obrazu Bitwa pod Grunwaldem w celu ukrycia go przed Niemcami. W 1952 poślubiła Antoniego Szubartowicza, żołnierza, weterana bitwy o Monte Cassino.

1 sierpnia 2015 po śmierci Jadwigi Młynek (1905–2015) z Kalisza została najstarszą Polką. Jej wiek został zweryfikowany przez badaczy z Gerontology Research Group, którzy przysłali życzenia z okazji 110. urodzin, które obchodziła 16 października 2015. 16 października 2016 obchodziła 111. urodziny. 7 marca 2017 z okazji Dnia Kobiet prezydent Lublina Krzysztof Żuk wręczył jej medal 700-lecia miasta. Zmarła 20 lipca 2017 roku w jednym z lubelskich domów pomocy społecznej.

Życiowe motto

Życie człowieka na tej Ziemi nie jest proste ani łatwe. Trzeba stale się dokształcać i doskonalić. Z pomocą Boga, szukać piękna, dobra i prawdy, a zło niszczyć i łamać. Taką zawsze była moja recepta.