Jacqueline Lee Bouvier Kennedy Onassis (ur. 28 lipca 1929 w Southampton, Long Island, zm. 19 maja 1994 w Nowym Jorku) – małżonka 35 prezydenta USA Johna F. Kennedy’ego, pierwsza dama od 1961 aż do śmierci męża w 1963 roku. Pięć lat później wyszła za mąż za greckiego magnata Arystotelisa Onasisa; pozostali małżeństwem aż do jego śmierci w 1975 roku. Ikona mody, jej słynny różowy kostium Chanel stał się symbolem zabójstwa jej męża i lat 60. XX wieku.

Dzieciństwo i wczesna młodość

Jacqueline Bouvier w 1935

Jacqueline Bouvier Kennedy Onassis urodziła się 28 lipca 1929 roku w Southampton w Nowym Jorku. Jej ojciec, John Bouvier (znany także, jako "Black Jack Bouvier") wywodzi się z francuskiej, katolickiej rodziny. Był człowiekiem zamożnym. Pracował jako makler w Nowym Jorku. Jej matka, Janet była doskonałym przykładem irlandzkiej katoliczki. Jej młodsza siostra, Caroline Lee urodziła się w 1933, Rodzice rozwiedli się w 1940 roku. 1942, Janet poślubiła dziedzica Hugh D. Auchinclossa Jr w 1942 roku i miała z nim dwójkę dzieci: Janet i Jamesa Auchincloss. Onassis w dzieciństwie pobierała lekcje baletu w Metropolitan Opera House a od 12 roku życia uczyła się francuskiego. Jak jej matka, Jacqueline kochała jazdę konną, W 1940 roku, w wieku 11 lat, wygrała krajowe Zawody Juniorów Jeździectwa. Onassis uczęszczała do Miss Porter's School, prestiżowej szkole znajdującej się w Farmington w stanie Connecticut. Dziewczęta uczone były tam głównie manier i sztuki konwersacji. W szkole pisała eseje i wiersze, często do szkolnej gazetki. w 1947 roku, Onassis została nazwana "Debiutantką roku" przez lokalną gazetę. Jednak Onassis miał większe ambicje niż wyróżnienia za jej piękno i popularność. Pisała w roczniku, że jej ambicją nie jest bycie "kurą domową". Edukację kontynuowała na Vassar University, gdzie studiowała historię, literaturę, sztukę i język francuski. Pierwszy rok studiów, spędziła we Francji na University of Grenoble, znajdującym się w Grenoble . Po powrocie, Jacqueline została przeniesiona na George Washington University w Waszyngtonie, które ukończyła z tytułem licencjata w literaturze francuskiej w 1951 roku. Lato 1951 spędziła podróżując po Europie. Po ukończeniu szkoły Bouvier pracowała dla The Washington Times-Herald, jako "fotograf pytający".Praca polegała na zadawaniu pytań ludziom spotkanym na ulicy i dołączyć swoje zdjęcia do publikacji. W tym czasie Bouvier zaręczona była z maklerem papierów wartościowych, Johnem Hustedem, na okres trzech miesięcy. Edukację kontynuowała na Uniwersytecie Georgetown w Waszyngtonie .

Małżeństwo z Kennedym

Jacqueline Kennedy 12 września 1953, w dniu ślubu

Jacqueline poznała na przyjęciu w 1952 roku przystojnego kongresmena i senatora Johna F. Kennedy'ego. Jacqueline Bouvier i John F. Kennedy pobrali się 12 września 1953 w kościele Mariackim w Newport, Rhode Island, w mszy celebrowanej przez arcybiskupa Bostonu, Richarda. Uroczystość, choć miała być kameralna, stała się jednym z wydarzeń towarzyskich roku. Zaproszonych zostało ponad 700 gości.Tort weselny został stworzony przez Bakery Plourde się w Fall River w stanie Massachusetts.Suknia ślubna, jak i sukienki druhen została zaprojektowana przez projektantkę Ann Lowe. Do ołtarza Jackie poprowadził jej ojczym Hugh Auchincloss. Tego dnia „Black Jack” upił się, a został przywieziony do kościoła tylko na prośbę Johna F. Kennedy’ego.Nowożeńcy miesiąc miodowy spędzili w Acapulco w Meksyku, przed osiedleniem się w ich nowym domu Hickory Hill w McLean w Wirginii. W 1956 Jackie urodziła dziewczynkę, Arabellę, która zmarła jednak krótko po porodzie. Pojawiły się też plotki o rzekomej separacji. Ambitny katolicki senator nie mógł sobie na to pozwolić. Ponoć spotkały się obydwie rodziny (w „negocjacjach” uczestniczył też John Vernou Bouvier) i nakazały Johnowi, aby zaprzestał swoich rzekomych romansów, przynajmniej na oczach Jackie. Niedługo potem Jacqueline urodziła dziewczynkę Caroline Bouvier Kennedy, a w 1960 na świat przyszedł syn John F. Kennedy Jr. Również wtedy rozpoczęły się wybory prezydenckie 1960.

Pierwsza Dama Stanów Zjednoczonych

Wybory prezydenckie

W dniu 3 stycznia 1960 roku, John Kennedy ogłosił swoją kandydaturę na prezydenta i rozpoczął swoją kampanię. Jacqueline, początkowo miała brać czynny udział w kampanii, jednak ze względu na trudność jej poprzednich ciąż, lekarz zalecił jej pozostanie w domu. Kennedy mówiła biegle w języku francuskim, hiszpańskim, a podczas kampanii męża, mówiła w języku włoskim i polskim w miejscach publicznych.

Pierwsza dama

Charles Collingwood i Jacqueline Kennedy podczas dokumentu "Wycieczka po Białym Domu z panią Kennedy”

8 listopada 1960 roku, John F. Kennedy pokonał Republikanów Richarda Nixona w wyborach prezydenckich w USA. Nieco ponad dwa tygodnie później, Jacqueline Kennedy urodziła pierwszego syna małżonków, Johna, Jr. Gdy jej mąż został zaprzysiężony na prezydenta 20 stycznia 1961 roku, Kennedy stała się, w wieku 31 lat, jedną z najmłodszych pierwszych dam w historii, zaraz za Frances Folsom Cleveland i Julią Tyler. Jacqueline była w centrum uwagi. Podczas gdy nie przeszkadzało jej udzielanie wywiadów i bycie fotografowaną, starała się jak tylko to możliwe, zachować prywatność dla siebie i dzieci. Jako pierwsza dama, Kennedy poświęciła większość swojego czasu na planowanie przyjęć w Białym Domu i innych własnościach państwowych. Często zapraszała artystów, pisarzy, naukowców, poetów, muzyków, aby zapoznać się z nimi. Jako pierwsza dama, Jacqueline Kennedy prowadziła bardzo aktywne życie. Spotykała się z wieloma znanymi osobistościami, np. królową Elżbietą II, Charles’em de Gaulle’em czy przywódcą Związku Radzieckiego Nikitą Chruszczowem.

Renowacja Białego Domu

Jacqueline wraz z mężem postanowili, by zajęła się ona renowacją Białego Domu. Bardzo zaangażowała się w projekt: w wielu bibliotekach poszukiwała potrzebnych materiałów, starała się odtworzyć model starego Białego Domu. Wymogła również na politykach nadanie Białemu Domowi statusu zabytku. Na restaurację wydano 1 mln USD ze środków państwowych i 1 mln USD dzięki sponsorom i filantropom. Aby efekt był widoczny dla wszystkich obywateli USA, Jackie postanowiła nakręcić dokument „Wycieczka po Białym Domu z panią Kennedy” (ang. Tour of White House with Mrs. John F. Kennedy). Bez żadnych przygotowań i prób opowiedziała o wszystkich ciekawych rzeczach znajdujących się w pałacu prezydenckim. Mówiła płynnie i wyraźnie, zwracała się do kamery, wiedziała jak ma postępować. Oprócz tego wydała specjalne książeczki, pt. Biały Dom (ang. White House), które w ciągu tygodnia sprzedały się w całym nakładzie.

Ikona mody

Od czasu wyborów prezydenckich styl Jacqueline był w centrum uwagi. Została okrzyknięta przez miliony kobiet ikoną mody lat 60. i 70. XX wieku. Kennedy korzystała z usług wielu projektantów. W gronie jej stylistów znajdowali się: Giorgio Armani, Carolina Herrera, Chanel, Lacoste, Pucci, Lilly Pulitzer, Valentino, Zoran, Bergdorf Goodman. Jackie Kennedy Onassis doczekała się torebki nazwanej swoim imieniem, zaprojektowanej przez dom włoski dom mody Gucci.Zapoczątkowała modę na sukienki o szerokich ramiączkach, ze specyficznym wycięciem w łódkę, dopasowane w talii. Często nosiła wełniany płaszcz ozdobiony paskiem i duże okulary przeciwsłoneczne. Lubiła kobiece i dopasowane stroje w pastelowych odcieniach. Nie bała się również kontrastów w modzie .

Seria tragedii

Podczas ceremonii pogrzebowej

W 1963 rozpoczęła się seria tragedii. Jackie urodziła przedwcześnie synka Patricka, który zmarł jednak po dwóch dniach (7–9 sierpnia 1963). Siostra Jackie, księżna Lee Radziwill, zaprosiła ją do Grecji. Kennedy nie był zachwycony tą propozycją, ale w końcu zgodził się, licząc, że poprawi to humor jego żony. Oprócz zwiedzania starożytnych budowli, część czasu Jackie i jej siostra miały spędzić na pokładzie statku greckiego przyjaciela, Arystotelesa Onasisa. John F. Kennedy miał problemy w Teksasie i żeby wygrać wybory 1964, do których przygotowywał się od kilku miesięcy, odwiedził San Antonio, a później wybrał się do Dallas. 22 listopada 1963 podczas przejazdu kawalkadą oddano cztery strzały do prezydenta, z czego jeden był chybiony. Jednak trzy pozostałe zraniły Kennedy’ego kolejno w szyję, w plecy i w głowę. Ranny został również gubernator Teksasu, John Conally. Wówczas limuzyna „Lincoln” popędziła do Hospital Parkland w Dallas, jednak już pół godziny później John F. Kennedy, 35. prezydent Stanów Zjednoczonych nie żył. Pochowany, zgodnie z życzeniem Jackie, na Arlington Cemetery pod Waszyngtonem. Jacqueline jako wdowa stała się symbolem żałoby narodowej. Jak zawsze, nawet w smutnych okolicznościach, zaprezentowała elegancję i powagę. Znalazła wsparcie w młodszym bracie Johna, Robercie „Bobbym” Kennedym. Niestety, podczas kampanii w 1968, kandydat na prezydenta Robert Francis Kennedy został zastrzelony 6 czerwca 1968 w Los Angeles.

Małżeństwo z Onasisem

Aby ukoić ból, znalazła kolejnego powiernika, a był nim Arystoteles Onasis. Wzięli ślub 22 października 1968 w Grecji. Onasis miał dwoje dzieci z poprzedniego małżeństwa: Christinę i Alexandra. W nocy z 22 na 23 stycznia 1973 Alex postanowił wybrać się w lotniczą wycieczkę. Przeciwstawiała się temu Christina, jednak Jackie przekonała męża, aby ten pozwolił synowi na podróż. Kiedy Alexander zginął w tej katastrofie lotniczej, Christina oskarżała Jackie o śmierć brata, a wkrótce, wśród greckiej familii, nieszczęśliwa Amerykanka zyskała opinię „femme fatale”. W końcu Onasis zaczął czynić przygotowania do separacji i rozwodu, ale zanim podjął radykalne kroki, zmarł 15 marca 1975. Jackie ponownie została wdową.

Ostatnie lata

Arlington National Cemetery

Powróciła do Nowego Jorku (USA), gdzie pracowała w wydawnictwie książkowym „Doubleday”. Na początku 1994 zdiagnozowano u niej nowotwór układu chłonnego – chłoniaka nieziarniczego. Mieszkała przy 5 Alei w Nowym Jorku, gdzie zmarła we śnie, o 22.15 19 maja 1994, mając 64 lata. Jej przyjacielem był Maurice Tempelsman, który pozostał z nią aż do końca. Pochowano ją na cmentarzu w Arlington przy zamordowanym ponad trzydzieści lat wcześniej mężu, Johnie Kennedym.