Iona Timofiejewcz Nikitczenko, ros. Иона Тимофеевич Никитченко (ur. 28 czerwca 1895 roku w Obwodzie Wojska Dońskiego, zm. 22 kwietnia 1967 roku w Moskwie) – radziecki sędzia Sądu Najwyższego ZSRR, jeden z sędziów Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w Norymberdze.

W 1916 wstąpił do SDPRR(b), XI 1917 - II 1918 p.o. okręgowego naczelnika oddziałów Gwardii Czerwonej w Nowoczerkasku. III-V 1918 członek 1 Dońskiego Rewolucyjnego Titowskiego Pułku, brał udział w walkach o Nowoczerkask, następnie do grudnia 1918 komisarz Rady miasta Saratów, później był komisarzem politycznym Armii Czerwonej, brał udział w walkach z "białymi" m.in. na Uralu i w Turkiestanie. Sekretarz Wojskowej Rady Rewolucyjnej, od lipca 1920 prezes Sądu Wojennego Frontu Turkiestańskiego w Dżarkencie. Później był prezesem sądów i trybunałów wojennych w Turkiestanie, a od 1924 w Moskwie. 1926-1935 przewodniczący Trybunału Wojskowego Moskiewskiego Okręgu Wojskowego, 1936-1938 zastępca przewodniczącego Kolegium Najwyższego Sądu Wojskowego, 1938-1942 wiceprezes Sądu Najwyższego ZSRR. W 1936 był jednym z sędziów, którzy skazali na śmierć podsądnych w I procesie moskiewskim. Był deputowanym do Rady Najwyższej Rosyjskiej FSRR.

Odznaczenia

• Order Lenina (dwukrotnie)
• Order Czerwonego Sztandaru
• Order Czerwonej Gwiazdy
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy

I medale.