Hugo Schmeisser (ur. 24 września 1884, zm. 12 września 1953) - niemiecki konstruktor broni strzeleckiej. Wiele z później produkowanych modeli broni opierało się w różnym stopniu na rozwiązaniach wymyślonych przez niego.

Wynalazki Schmeissera dwukrotnie w XX. wieku miały diametralny wpływ na zmianę taktyki piechoty. Były wynikiem sytuacji militarnej w jakiej znalazły się Niemcy, a także zmian w strategii wojskowej oraz możliwościach technologicznych w czasie obu wojen.

Biografia

Urodził się 24 września 1884 w Jenie. Jego ojciec, Louis Schmeisser, był znanym rusznikarzem w firmie zbrojeniowej Bergmann. Rodzina Schmeisserów osiedliła się w Suhl - dużym ośrodku produkującym broń, którego sławę tworzyli przez wieki przedsiębiorcy i inżynierowie tacy jak Simon, Sour i Haenel.

W okresie przed I wojną światową Hugo Schmeisser był ściśle związany z powstaniem i produkcją pistoletu maszynowego firmy Bergmann oraz w ogóle bronią. W tymże ośrodku, prowadzącym także badania nad amunicją kalibru 7.63 i 9 mm, poznał szczegółowo technologie produkcji broni. Z powodu swoich umiejętności w zakresie znajomości broni maszynowej, pozostał w fabryce przez całą pierwszą wojnę.

Po dwóch latach wojna weszła w fazę konfliktu pozycyjnego - wojny w okopach. Ataki na dystansie do 100 m przy użyciu wyłącznie karabinów były zabójcze. Artyleria i bitwy na bagnety prowadziły do ogromnych strat w ludziach po obu stronach frontu. W latach 1917-1918 Hugo Schmeisser wynalazł pierwszą broń automatyczną o skutecznym zasięgu 200 metrów - MP 18. Wkrótce stały się one podstawowym uzbrojeniem oddziałów frontowych, którym udało się wreszcie w marcu 1918 roku przełamać front w ramach operacji "Michael". Uzbrojone w nową broń, ręczne granaty oraz pistolety rozpoczęły następnie szeroką ofensywę. Taka agresywna taktyka piechoty była podkładem pod późniejszą taktykę współdziałania z czołgami. W tym okresie zakłady Bergmann wyprodukował około 35 000 tychże MP-18.

Okres międzywojenny i II wojna światowa

Schmeisser konsekwentnie przerabiał swoje konstrukcje co doprowadziło do powstania MP34 i MP36. Główny projektant, Heinrich Vollmer, przeprojektował MP36 i skonstruował jeden z najsłynniejszych pistoletów maszynowych na świecie MP-38 i MP-40.

Jednak najważniejszą konstrukcją Schmeissera była projektowana od 1938 roku broń automatyczna na nabój pośredni. Początkowo nazwany M.Kb.42, następnie MP43, MP44 i StG44 (Sturmgewehr) stał się jednym z pierwszych na świecie karabinków automatycznych (i pierwszym produkowanym na tak dużą skalę).

Powojenne losy

3 kwietnia 1945 roku Suhl zajęły wojska amerykańskie. Wstrzymano i całkowicie zakazano produkcji broni. Hugo był tygodniami przesłuchiwani przez specjalistów od broni z wywiadu amerykańskiego i brytyjskiego. W końcu czerwca 1945 roku Amerykanie ewakuowali się z Suhl. Miesiąc później kontrolę nad tym terenem przejęła Armia Czerwona wznawiając wcześniejsze projekty aby wykorzystać je do produkcji własnej broni. Do sierpnia Rosjanie wyprodukowali 50 Sturmgewehrów z pozostałych w zakładach części i rozpoczęli ich badania. Jako ich część skonfiskowali także 10785 rysunków technicznych. W październiku 1945 roku Hugo Schmeisser został zmuszony do współpracy z Armią Czerwoną i nakazano mu prace nad nową bronią.

Talent Schmeissera "docenili" Rosjanie i wraz z innymi projektantami oraz ich rodzinami został przesiedlony do ZSRR. 24 października 1946 niemieccy specjaliści pojechali do Iżewska. Po dotarciu rozpoczął prace nad nowymi konstrukcjami.

Niewiele wiadomo o okresie jaki spędził w Iżewsku (1946-1952). W 1952 wraz z innymi opuścił miasto, ale przetrzymywany był w ZSRR jeszcze około pół roku dłużej. Ostatecznie powrócił 9 czerwca 1952.

Zmarł 12 września 1953 na zapalenie płuc i jest pochowany w Suhl. Kolejne rocznice jego śmierci są obchodzone w Suhl jako hołd dla jednego z najlepszych projektantów broni w XX. wieku.

Jego firma C.H. Haenel istnieje w Suhl do dziś pod zmienioną nazwą "Ernst Thälmann VEB". Do dziś zajmuje się produkcją broni, min. AK-74. Hugo Schmeisser jest znany na całym świecie, ale większość Niemców nie wie kim był.