Hipolit Wawelberg (ur. 8 maja 1843 w Warszawie, zm. 20 października 1901 w Wiesbaden) – polski finansista pochodzenia żydowskiego i takiegoż wyznania, filantrop i działacz społeczny, współwłaściciel Domu Bankowego Hipolit Wawelberg w Warszawie (przy ulicy Fredry) i Petersburgu (przy Newskim Prospekcie). Brał udział w powstaniu styczniowym po którym udał się, by uniknąć represji, na studia w Akademii Handlowej w Berlinie.

Z okazji pięćdziesiątej rocznicy założenia banku została dokonana przez Wawelberga hojna darowizna w wysokości 300 tys. rubli na rzecz budowy tanich mieszkań na warszawskiej Woli dla robotników w rejonie dzisiejszych ulic Wawelberga, Górczewskiej i Działdowskiej (Kolonia Wawelberga) oraz dla ubogiej inteligencji przy ulicy Ludwiki.

• 1875 – współorganizacja Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie
• 1895 – ufundowanie wraz ze wspólnikiem Stanisławem Rotwandem Szkoły Mechaniczno-Technicznej H. Wawelberga i S. Rotwanda
• 1890-1900 – członek Rady Banku Handlowego w Warszawie

Współzałożyciel ukazującego się w Petersburgu tygodnika "Kraj". Wspierał druk tanich wydań dzieł literackich znanych pisarzy polskich, m.in. H. Sienkiewicza, E. Orzeszkowej i B. Prusa. Przyczynił się znacząco do wydania pierwszego popularnego wydania dzieł A. Mickiewicza, a później do budowy jego pomnika w Warszawie.

Pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 20, rząd 3).

W 1928 jego imieniem nazwano ulicę na warszawskiej Woli.

Współcześnie przy ulicy Bobrowieckiej w Warszawie istnieje Prywatna Wyższa Szkoła Businessu i Administracji oraz Prywatne Liceum Ogólnokształcące nr 51 im. Hipolita Wawelberga, które pielęgnuje tradycje szkoły założonej przez H. Wawelberga.