Hieronim Kupczyk (ur. 16 września 1959 w Ostrowie Wielkopolskim, zm. 6 listopada 2003 r. w Iraku) – polski dowódca wojskowy, major Wojska Polskiego. Awansowany pośmiertnie na stopień podpułkownika.

W latach 1978–1982 był słuchaczem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu. Po ukończeniu szkoły pełnił służbę w 12 Dywizji Zmechanizowanej na stanowiskach dowódcy plutonu, kompanii i batalionu czołgów, a ostatnio pełnomocnika dowódcy 12 BZ do spraw ochrony informacji niejawnych. W kwietniu 2003 wyjechał wraz z 12 Dywizją Zmechanizowaną z I zmianą Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku.

6 listopada 2003 r. jako pierwszy Polak został śmiertelnie postrzelony w czasie powrotu z uroczystości promowania nowo wcielonych żołnierzy irackich Korpusu Obrony Cywilnej. Konwój został zaatakowany w odległości ok. 30 km od bazy Dogwood przez nieznanych sprawców. Po przewiezieniu do szpitala i wielu próbach reanimowania, zmarł. Pozostawił żonę i córkę. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie (kwatera 8 B). Pośmiertnie został awansowany do stopnia podpułkownika. Jego imieniem została nazwana jedna z ulic w Szczecinie (dzielnica Głębokie).

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 2003, pośmiertnie)
• Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
• Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
• Srebrny Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
• Brązowy Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
• Medal "Milito Pro Christo" (9 stycznia 2005, pośmiertnie)