Henryk Stanisław Brun (ur. 15 kwietnia 1888 w Warszawie, zm. 21 kwietnia 1940 w Palmirach) – polski przemysłowiec, poseł na Sejm RP z ramienia BBWR, Prezes Stowarzyszenia Kupców Polskich i Naczelnej Rady Zrzeszeń Kupiectwa Polskiego.

Życiorys

Ukończył Wyższą Szkołę Handlową w Dreźnie. W 1920 jako ochotnik wstąpił do artylerii konnej i walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Był współwłaścicielem firmy "Krzysztof Brun i Syn" i Towarzystwa Przemysłowo-Handlowego "Block i Brun". Pełnił funkcję prezesa zarządu Fabryki Wyrobów Metalowych "Pelikan SA". Równocześnie wchodził w skład zarządu fabryki "Wulkan SA", Towarzystwa dla Handlu Rurami, był członkiem Rady Banku Polskiego. Od 1928 członek sekcji ds. gospodarczych i sekcji ds. samorządowych i administracyjnych Regionalnej Grupy BBWR w Warszawie. Będąc wiceprezesem Izby Przemysłowo-Handlowej w Warszawie zainicjował powstanie Instytutu Praktycznej Wiedzy Handlowej im. Senatora Stanisława Bruna. W 1936 został wybrany na prezesa Stowarzyszenia Kupców Polskich w Warszawie i jednocześnie prezesa Rady Naczelnej Zrzeszeń Kupiectwa Polskiego. Rok później został przewodniczącym Kongresu Kupiectwa Polskiego. W 1937 wszedł w skład prezydium Sektora Miejskiego OZN. We wrześniu 1939 został kierownikiem Wydziału Gospodarczego Komendy Głównej Straży Obywatelskiej.

Aresztowanie i śmierć

Henryka Brun uwięziono 11 kwietnia 1940 ponieważ będąc reprezentantem polskich sfer gospodarczych odmówił podpisania zgody na "niewymuszone" opodatkowanie na rzecz hitlerowskich Niemiec i przekazania "darowizny" warszawskich ewangelików na budowę domu wypoczynkowego SS. Zginął zamordowany przez niemieckich narodowych socjalistów podczas akcji eksterminacji polskiej inteligencji tzw. Zbrodni w Palmirach. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych.