Hans-Jürgen Stumpff (ur. 15 czerwca 1889 w Kołobrzegu, zm. 9 marca 1968 we Frankfurcie nad Menem) – niemiecki generał Luftwaffe z okresu II wojny światowej.

Urodzony w 1889 roku w Kołobrzegu Stumpff, w 1907 roku jako chorąży wstąpił do brandenburskiego pułku grenadierów. W 1908 został awansowany na porucznika. W momencie wybuchu I wojny światowej służył w sztabie generalnym. Pod koniec wojny awansował na stopień kapitana. W czasach Republiki Weimarskiej był oficerem sztabowym w Reichswehrministerium.

1 września 1933 roku, Stumpff, jako generalleutnant, został mianowany dowódcą Luftwaffe, a od 1 czerwca 1937 do 1 stycznia 1939 był szefem jej sztabu. Między 12 stycznia a 10 maja 1940 był dowódcą Luftflotte 1, a od 10 maja 1940 do 27 listopada 1943 dowodził Luftflotte 5. Od 5 lutego do 8 maja 1945 był dowódcą Luftflotte Reich.

9 maja 1945 Stumpff, jako reprezentant Luftwaffe, podpisał dokument bezwarunkowej kapitulacji III Rzeszy w Berlinie.

W 1947 roku został wypuszczony z niewoli brytyjskiej. Zmarł w 1968 we Frankfurcie nad Menem.