Gustav Klimt (ur. 14 lipca 1862 roku w Baumgarten, dziś w Penzing, 14 dzielnicy Wiednia, zm. 6 lutego 1918 w Wiedniu) – austriacki malarz i grafik, symbolista. Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli secesji, przywódca wiedeńskiego modernizmu.

Ojciec malarza był złotnikiem-grawerem, a jego bracia Ernst i Georg byli także artystami: Ernst malarzem dekoracji, Georg cyzelatorem.

Otrzymał wykształcenie typowo akademickie, pierwsze zaś doświadczenie zawodowe zdobył wykonując różne prace dekoracyjne. To doświadczenie wraz ze specyficznym klimatem artystycznym rozwijającym się na przełomie wieków w Wiedniu odnalazło wyraz w dojrzałej twórczości artysty. Klimt stał się głównym inicjatorem dokonujących się przemian artystycznych, kiedy to w 1897 oficjalnie odrzucił kanony akademickie i wspólnie z innymi artystami założył Stowarzyszenie Artystów Austriackich – Secesję, z którą był związany do 1905.

Celem Klimta było stworzenie dzieła totalnego, absolutnego, tzn. wolnego od wszelkich konwencji, ograniczeń narzuconych przez akademickie koncepcje. Obrazy artysty są wyrazem nieograniczonej swobody twórczej, w pełni wyrażają bujność i złożoność epoki, w której dane było mu tworzyć. Klimtowi udało się stworzyć dzieło na miarę swojej epoki, które stało się inspiracją dla wielu nowoczesnych artystów.

Portret Adeli Bloch-Bauer I, zwany "Złotą Adelą" został sprzedany w 2006 roku, spadkobiercy imperium kosmetycznego Ronaldowi S. Lauderowi za 135 mln USD – była to wówczas najwyższa kwota jaką uzyskano za obraz. Przy wykonaniu obrazu artysta zastosował złoto i srebro w płatkach.

Wybrane prace artysty

• Pocałunek
• Danae 1907-1908 olej na płótnie, 77 × 83 cm, Galerie Würthle
• Medycyna 1900-1907, Uniwersytet Wiedeński
• Dziewica 1912-1913, Galeria Narodowa w Pradze
• Róże wśród drzew, ok. 1905 olej na płótnie 110 x 110 cm, Musée d'Orsay
• Alegoria sztuki egipskiej ok. 1890, fresk, Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu
• Śmierć i życie, 1916