Günther Korten (ur. 26 lipca 1898 w Kolonii – 22 lipca 1944 w Karolewie) – niemiecki wojskowy szef Sztabu Generalnego Lotnictwa.

W czasie I wojny światowej był saperem w jednostkach lądowych armii cesarskiej. W 1915 r. otrzymał stopień podporucznika. Po zakończeniu wojny został przyjęty do Reichswehry. W 1928 został wysłany na tajne szkolenie lotnicze w ZSRR W 1931 r. został awansowany do stopnia kapitana. W 1933 r. przeniesiony do tworzącej się Luftwaffe. W 1934 roku, w stopniu majora otrzymał posadę w sztabie generalnym Luftwaffe, W 1937 r. w stopniu podpułkownika, został szefem oddziału w tym samym sztabie. Po Anszlusie Austrii został szefem sztabu Dowództwa Luftwaffe w tym kraju. W 1939 r. otrzymał stanowisko szefa sztabu 4 Floty Powietrznej (dowódca ? A. Löhr) i awans na pułkownika.

W składzie tej jednostki Korten brał udział w kampanii wrześniowej przeciwko Polsce we wrześniu 39 r. Potem sprawował funkcje szefa sztabu następujących ugrupowań: II Korpusu Lotniczego na przełomie 1939/1940 r.), 3 Floty Powietrznej (w kampanii na zachodzie i tzw. Bitwy o Anglię), znów 4 Floty Powietrznej (w trakcie walk na Bałkanach i początkowej fazie "Barbarossy"). W połowie 1942 r. otrzymał nominację na dowódcę I Korpusu Lotniczego, działającego na terenie Ukrainy (zwanego od sierpnia 1942 do lutego 1943 r. jako Dowództwo Powietrzne "Don"). Równocześnie ze sprawowaniem coraz ważniejszych funkcji, Korten otrzymywał wyższe stopnie oficerskie: w 1940 r. był generałem majorem, w sierpniu 1942 r. generałem porucznikiem, a w styczniu 1943 r. już generałem lotnictwa, oprócz tego w maju 1941 r. został odznaczony Krzyżem Rycerskim. W czerwcu 1943 r. został na krótko dowódcą 1 Floty Powietrznej (współdziałającej z Grupą Armii "Północ"), a już w sierpniu tego samego roku został szefem sztabu generalnego Luftwaffe, zastępując gen. Hansa Jeschonneka (popełnił samobójstwo). Jednym z obowiązków Kortena był udział w naradach sytuacyjnych u Adolfa Hitlera, gdzie przedstawiał Führer'owi działania Luftwaffe. Podczas zamachu dokonanego na Hitlera 20 lipca 1944 roku Korten został ciężko ranny i zmarł dwa dni później w szpitalu wojskowym w Rastenburgu (obecnie Kętrzyn). Pośmiertnie został awansowany na generała pułkownika.