Grób kaprala Kaźmierczaka
- Cmentarz:
- Burzenin, cmentarz parafialnyZobacz cmentarz
- Osoby z grobu:
- 1Zobacz zapisy
źródła: radaopwim.gov.pl
Burzenin, cmentarz parafialny
- pochowane osoby:
- 22Zobacz zapisy
- groby na cmentarzu:
- 2Zobacz zapisy
- aktywny od:
- -
- aktywny do:
- -
- adres:
- 98-260 Burzenin ul. Lipowa
- Telefon:
- -
- E-mail:
- -
- Strona startowa:
- -
- zarządca:
- Parafia pw. św. Wojciecha i św. Stanisława, 98–260 Burzenin ul. Kościelna 9
- rodzaj cm./wyznanie:
- rzymskokatolicki
- obszar administracyjny:
- Województwo łódzkie, powiat sieradzki, gmina Burzenin
- powierzchnia:
- - ha
- kategoria:
- Cmentarz rzymskokatolicki
Cmentarz parafialny w Burzeninie o rzadko spotykanym, wąskim i bardzo długim kształcie, znajduje się na wzgórzu nieopodal rynku. Posiada jedną aleję głowną, przy której znajdują się najstarsze nagrobki, od której rozchodzą się mniejsze alejki.
W dużym, bezstylowym, ceglanym grobowcu spoczywa Antoni Korab Kobierzycki, właściciel Burzenina i Witowa, żyjący w latach 1826 - 1874.
W ceglanym grobowcu Chrzanowskich, dekorowanym neogotyckimi drzwiami i neobarokowym krzyżem, spoczywają dr med. Stefan Chrzanowski i Łukasz Poraj Chrzanowski (1797-1871), magister prawa i absolwent Uniwersytetu Warszawskiego z 1919 r., były senator Rzeczypospolitej, były sędzia i prezes Trybunału Cywilnego, członek Towarzystwa Patriotycznego, współpracownik Dziennika Wielkopolskiego, uczestnik Powstania Listopadowego.
W podniszczonym ceglanym, beobarokowym grobowcu z żeliwnym krzyżem spoczywają: Teofila z Stamierowskich Biernacka (26 IV 1798 - 7 IX 1876), Władysław Korab-Kobierzycki (30 VIII 1823 - 15 II 1895), dziedzic Majaczewic; Maryanna z Wężyków Kobierzycka (1 II 1795 - 16 IX 1860) i Władysław Kobierzycki - uczestnik powstania styczniowego 1863 r., który utrzymywał tajną pocztę powstańczą w rejonie Burzenina. Na płaskiej kamiennej płycie z wypukłorzeźbionymi ozdobami (krzyż, liść palmowy, epitafium w formie kartki papieru) umieszczono napis poświęcony Józefowi Oksza Grabowskiemu.
Potężna płyta z piaskowca, dekorowana rozetkami w rogach, poświęcona jest Antoninie z Piaskowskich Kozłowskiej, córce właściciela majątku Piaski. Obok niej znajduje się kolejny, bardzo zniszczony, grób osoby o nazwisku Piaskowska.
W monumentalnym grobowcu z piaskowca pochowano Józefa Piaskowskiego, zmarłego w wieku 70 lat 29 maja 1900, właściciela dóbr Waszkowskie. Na tym samym nagrobku umieszczono niewielką płytkę z napisem: Józef Piaskowski (1830-1900), bojownik o wolność, więzień Syberii 1854 - 1866.
Ostatnim interesującym pomnikiem jest secesyjny nagrobek Antoniego Rybarkiewicza, zmarłego w wieku 65 lat, obywatela ziemskiego powiatu tureckiego. Kształtem przypomina pień drzewa, u dołu którego znalazły się wypukło rzeźbione symbole pracy na roli - snop ściętego zboża i sierp.