Götz George (ur. 23 lipca 1938 w Berlinie, zm. 19 czerwca 2016) – niemiecki aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, także producent filmowy.

Urodził się w Berlinie w rodzinie aktorskiej: jego ojciec Heinrich George (1893–1946) był aktorem teatralnym i filmowym, a matka Berta Drews (1901-1987) aktorką charakterystyczną. Jego imię Götz pochodzi od ulubionego bohatera ojca – Götza von Berlichingena. Jego ojciec został aresztowany przez Sowietów i był przetrzymywany w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen. George dorastał w Berlinie ze swoim starszym bratem Janem (ur. 1932) i wychowany był przez matkę. Uczęszczał do szkoły w Berlin-Lichterfelde, a później do Lyzeum Alpinum w Zuoz w Szwajcarii.

W 1950 r. zadebiutował na scenie w sztuce Williama Saroyana Moje serce jest w Highlands (Mein Herz ist im Hochland). W latach 1955–1958 studiował w Berlin UFA-Nachwuchsstudio i jednocześnie w latach 1958–1963 występował w teatrach. Za radą matki od czasu do czasu grał w Deutsches Theater w Getyndze pod kierunkiem Heinza Hilperta.

W 1953 zagrał małą rolę filmową u boku Romy Schneider w dramacie Kiedy znów zakwitną białe bzy (Wenn der weiße Flieder wieder blüht) oraz obok swojej matki, Berty Drews, w dramacie szekspirowskim Ryszard III. Po drobnych rolach filmowych w latach pięćdziesiątych Götz George zwrócił na siebie uwagę publiczności i krytyków jako Gustav Bäumler w filmie muzycznym Jacqueline (1959) i uhonorowany został niemiecką nagrodą filmową oraz nagrodą krytyków filmowych. W 1962 roku otrzymał nagrodę Bambi jako najbardziej popularny aktor.

W latach sześćdziesiątych George miał szansę pokazać, że jest w stanie zagrać coś więcej niż tylko soczystych chłopów, poprzez rolę desperackiego dezertera Roberta Mertensa w dramacie Kiermasz (Kirmes, 1960) i Męski piknik (Herrenpartie, 1964) jako Herbert Hackländer. Częściej jednak, występował w komediach i filmach, które korzystały z jego fizycznej obecności. Stał się znany szerokiej publiczności z serii ekranizacji powieści Karla Maya takich jak Winnetou: Skarb w Srebrnym Jeziorze (Der Schatz im Silbersee, 1962) jako Fred Engel, syn rolnika, Winnetou w Dolinie Sępów (Unter Geiern, 1964) czy Winnetou i Apanaczi (Winnetou und das Halbblut Apanatschi, 1966). Początkowo planowano, by dać mu główną rolę, ale ten plan został porzucony, gdy zaangażowano Lexa Barkera.

W latach siedemdziesiątych skupił się przede wszystkim na kreacjach scenicznych i telewizji. Popularność zdobył jako komisarz Horst Schimanski w kultowym serialu niemieckim WDR Tatort (Miejsce zbrodni, 1971-91).

W latach 1966–1976 był żonaty z Loni von Friedl. Ma córkę Tanję-Nicole (ur. 1967).

Nagrody i nominacje

Został uhonorowany Pucharem Volpiego, a także otrzymał nominację do Europejskiej Nagrody Filmowej.

Wybrana filmografia

• 1953: Kiedy znów zakwitną białe bzy (Wenn der weiße Flieder wieder blüht) jako Klaus
• 1954: Ihre große Prüfung jako Peter Behrend
• 1957: Alter Kahn und junge Liebe' jako Karl ‘Kalle’ Borchert
• 1958: Solange das Herz schlägt jako Eberhard Römer
• 1959: Jacqueline jako Gustav Bäumler
• 1960: Kiermasz (Kirmes) jako Robert Mertens
• 1960: Die Fastnachtsbeichte jako Clemens
• 1961: Der Teufel spielte Balalaika jako Peter Joost
• 1961: Mörderspiel jako Hein Kersten
• 1961: Unser Haus in Kamerun jako Georg Ambrock
• 1962: Winnetou: Skarb w Srebrnym Jeziorze jako Fred Engel
• 1962: Das Mädchen und der Staatsanwalt jako Jochen Rehbert
• 1962: Ihr schönster Tag jako Adam Kowalski
• 1962: Ipnosi jako Chris Kronberger
• 1963: Liebe will gelernt sein jako Hansgeorg
• 1963: Mensch und Bestie jako Häftling Franz
• 1964: Wartezimmer zum Jenseits jako Donald ‘Don’ Micklem
• 1964: Męski piknik (Herrenpartie) jako Herbert Hackländer
• 1964: Winnetou w Dolinie Sępów (Unter Geiern) jako Martin Baumann Jr.
• 1965: Sie nannten ihn Gringo jako Mace Carson
• 1965: Ferien mit Piroschka jako Thomas Laurends
• 1966: Winnetou i Apanaczi (Winnetou und das Halbblut Apanatschi) jako Jeff Brown
• 1968: Ich spreng’ euch alle in die Luft jako Eddie Blomfield
• 1968: Komandosi (Commandos) jako Oberleutnant Rudi
• 1968: Krew Fu Manchu (The Blood of Fu Manchu) jako Carl Jansen
• 1970: Le vent d’est jako żołnierz
• 1977: Śmierć jest moim rzemiosłem (Aus einem deutschen Leben) jako Franz Lang
• 1984: Na dół (Abwärts) jako Jörg
• 1988: Kotka (Die Katze) jako Probek
• 1992: Schtonk! jako Hermann Willié
• 1995: Rzeźnik (Der Totmacher) jako Fritz Haarmann
• 1997: Rossini jako Uhu Zigeuner
• 1998: Trio jako Zobel
• 1999: Prawda i tylko prawda (Nichts als die Wahrheit) jako Dr Josef Mengele
• 2005: Wielka powódź jako Jens Urban
• 2012: Zetti jako Kanclerz

• 1957: Kolportage jako Erik Stjernenhö
• 1961: Alle meine Söhne jako Christian Keller
• 1965: Alle meine Söhne jako Chris Keller
• 1967: Der Werbeoffizier jako kpt. Plume
• 1967: Peter Schlemihls wundersame Geschichte jako Peter Schlemihl
• 1968: Match jako André
• 1968: Der Eismann kommt jako Rocky Pioggi
• 1969: Spion unter der Haube jako Cazmio
• 1971: Glückspilze
• 2005: Intryga i miłość (Kabale und Liebe) jako Prezydent von Walter

• 1970: 11 Uhr 20 jako Mûller
• 1970: Ein Jahr ohne Sonntag jako Robert Sonntag
• 1971: Diamantendetektiv Dick Donald jako Dick Donald
• 1971-91: Tatort (Miejsce zbrodni) jako Komisarz Horst Schimanski
• 1977: Der, Alte jako Alex Bergemann
• 1978: Derrick jako Georg Lukas
• 1990: Telefon 110 (Polizeiruf 110) jako Schimanski
• 1993-96: Morlock jako Carl Morlock
• 1997-2013: Schimanski jako Horst Schimanski
• 2012: Deckname Luna jako Dr Arthur Noswitz