Cmentarz ewangelicki w Gniewskim Polu powstał prawdopodobnie w roku 1809, co nie oznacza iż nie mógł istnieć już wcześniej. Usytuowany jest na szczycie drugiego wału wiślanego, po zachodniej stronie drogi biegnącej koroną wału w Gniewskim Polu. W roku 1986 stwierdzono istnienie jedynie siedmiu wolnostojących nagrobków w bardzo złym stanie. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego podaje iż w roku 1886 w Gniewskim Polu mieszkało 144 katolików i 161 ewangelików. Jako że parafia katolicka znajdowała się w pobliskim Janowie tam też istniał przykościelny cmentarz katolicki.

Cmentarz ewangelicki w Gniewskim Polu dwukrotnie widnieje w dokumentach mówiących o jego zamknięciu - w roku 1978, decyzją Naczelnika Gminy został zamknięty oraz w roku 1984 przeznaczony do likwidacji.

Najstarszym i zarazem najbardziej wartościowym pod względem zabytkowym nagrobkiem była stela z roku 1809. Wykonana z piaskowca, ozdobiona ludzką głową trzymającą w ustach gałązkę laurową miała dodatkowo na bocznych płaszczyznach reliefu realistycznie wykonany okrągły uchwyt.

W innej części cmentarza znajdowała się w tamtych latach już wtedy mocno zniszczona i zdekompletowana żeliwna, neogotycka krata obejścia.

Zachowane nagrobki:

• stela z piaskowca klasycystyczna - 1809
• fragment żeliwnej kraty obejścia - II poł. XIX w.
• żeliwny krzyż z tabliczką - Johanna 21.2.1875 - 3.3.1894 i Karl Dreier 21.10.1872 - 12.3.1894
• nagrobek wolnostojący w formie obudowy lastrico - Helmut Urban 28.11.1920 - 20.9.1921
• nagrobek wolnostojący w formie obudowy lastrico - Gerhard Tolk 5.6.1924 - 17.9.1924
• nagrobek wolnostojący w formie obudowy lastrico - Heinz Tolk 18.5.1925 - 13.2.1930
• postument niegdyś zwieńczony krzyżem - Edith 20.2.1926 - 19.3.1926 i Waltraud Funk 25.5.1927 - 9.3.1929

Źródło: http://kwidzynopedia.pl