George Henry Martin (ur. 3 stycznia 1926 w Londynie, zm. 8 marca 2016) – brytyjski producent muzyczny, kompozytor, dyrygent, muzyk i aranżer. Był producentem i aranżerem większości nagrań zespołu The Beatles; ze względu na istotny wpływ na ostateczną postać twórczości zespołu, bywa nazywany „piątym Beatlesem”. Jest ojcem producenta Gilesa Martina.

W latach 1943-1947 George Martin służył w brytyjskim lotnictwie marynarki wojennej (Fleet Air Arm), w stopniu oficerskim. Ukończył następnie londyńską szkołę muzyczną Guildhall School of Music, po czym pracował jako muzyk – oboista.

Pracę jako producent rozpoczął w latach pięćdziesiątych w wytwórni Parlophone - oddziale EMI, zajmującym się muzyką poważną. W 1955 został dyrektorem Parlophone[2]. Przygodę z zespołem The Beatles rozpoczął w roku 1962, po przesłuchaniu taśm odrzuconych przez Decca Records (do dziś decyzja firmy jest nazywana największą pomyłką w historii fonografii), kiedy to kierownictwo EMI wyczuło interes w rozwijającym się rynku muzyki popularnej i podpisał z zespołem kontrakt.

Wiele z jego pomysłów studyjnych zostało z powodzeniem wykorzystane w utworach The Beatles (orkiestracje jak te w „A Day in the Life”, „Eleanor Rigby”, „Yesterday”), tricki (łączenie dwóch różniących się tempem i tonacją wersji „Strawberry Fields Forever”, muzyka „cyrkowa” w „Being for the Benefit of Mr. Kite!”), efekty (głos syreny policyjnego radiowozu w "I Am the Walrus") i wiele innych.

W wielu utworach Beatlesów grał także na różnych instrumentach (pianino, trąbka, fortepian) oraz dyrygował orkiestrą.

Jest także autorem ścieżki muzycznej do filmu Yellow Submarine (muzyka z tego filmu jest dostępna na oryginalnej, wydanej w 1968 roku płycie Yellow Submarine (cała druga strona wydawnictwa).

Współpracował również z brytyjskim zespołem Ultravox, z którym wyprodukował w 1982 album Quartet.

W 1998 roku wydał płytę In My Life zawierającą 14 piosenek The Beatles w wykonaniu różnych artystów (m.in. Robin Williams, Jim Carrey, Bobby McFerrin, Jeff Beck, Céline Dion, Billy Connolly, Sean Connery, Phil Collins).

W 1999 został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame.

W 2006 ukazała się płyta Love zespołu The Beatles, której Martin wraz z synem Gilesem był producentem i koordynatorem.

W 1988 roku za zasługi dla przemysłu muzycznego George Martin został komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego (CBE), a w 1996 otrzymał tytuł szlachecki (rycerski) Sir.

Dyskografia

• A Hard Day's Night: Instrumental Versions of the Motion Picture Score (1964)
• Off the Beatle Track (1964)
• Help! (1965)
• George Martin Instrumentally Salutes The Beatle Girls (1966)
• Live and Let Die (1973)
• In My Life (1998)
• Produced by George Martin (2001)
• The Family Way (2003)