George Herbert Leigh Mallory (ur. 18 czerwca 1886 w Mobberley, Cheshire, zm. w czerwcu 1924 na Mount Everest) – jeden z najwybitniejszych alpinistów ery międzywojennej, jedyny uczestnik wszystkich trzech brytyjskich wypraw na Mount Everest w latach 1921–1924. Z zawodu nauczyciel historii w Charterhouse (do 1921 z przerwą w okresie I wojny światowej).

Życiorys

Od 1905 studiował historię w Magdalene College na Uniwersytecie w Cambridge. 29 lipca 1914 ożenił się z Ruth Turner. 9 września 1915 urodziła mu się pierwsza córka, Frances Clare, 16 września 1917 druga córka – Beridge Ruth. Syn John urodził się 20 sierpnia 1920 roku, pół godziny przed powrotem George'a z wyjazdu wspinaczkowego w Alpy. Mallory służył podczas I wojny światowej w artylerii w stopniu podporucznika.

W 1904 Mallory z przyjacielem podjął próbę wspinaczki na górę Mont Velàn w Alpach, lecz zawrócił przed szczytem z powodu choroby wysokościowej. W 1911 wspiął się na Mont Blanc. W latach dwudziestych Mallory zaangażował się w zdobycie Mount Everestu. W 1921 podczas wyprawy rozpoznawczej badającej podejścia do Przełęczy Północnej (North Col, Chang La) pod Mount Everest zdobył szereg pobliskich szczytów w celu zorientowania się w geografii regionu. W 1922 w czasie kolejnej wyprawy, gdy Mallory prowadził grupę wspinaczy w dół z przełęczy North Col w głębokim śniegu, zeszła lawina, zabijając 7 Szerpów.

Ponieważ istnieje (because it is there) - tak brzmiała jego słynna odpowiedź na pytanie dziennikarzy o sens zdobywania Czomolungmy. Padła ona w 1923 w Nowym Jorku w trakcie jednej z prelekcji mających za cel zebranie funduszy na kolejną wyprawę. Mallory był już zmęczony ciągłym objaśnianiem celu i sensu wspinania, ale fraza ta przeszła do historii alpinizmu. Kiedy indziej w 1923 w Harvardzie wyjaśniał: Dla geologów minerały z wierzchołka, dla lekarzy badanie granic ludzkiej wydolności, ale przede wszystkim dla przygody, która ożywia ducha człowieczeństwa.

8 czerwca 1924 George Mallory i Andrew Irvine podjęli próbę zdobycia szczytu Everestu z Przełęczy Północnej. Noel Odell przez lunetę poprzez chwilowy prześwit w chmurach zaobserwował ich sylwetki w miejscu, które wziął za Drugi Uskok będący najtrudniejszym technicznie miejscem drogi położonym już w pobliżu szczytu. Do dnia dzisiejszego brak jest jednak dowodów, czy istotnie dotarli oni na szczyt Mount Everest. Mallory i Irvine nie powrócili do obozu i zaginęli.

W 1975 chiński wspinacz Wang Hongbao podał, że zaobserwował "ciało Anglika" blisko szczytu. Następnego dnia jednak Hongbao zginął w lawinie i podawane przez niego miejsce nie zostało zlokalizowane. Przeprowadzona w 1999 ekspedycja NOVA odnalazła zamarznięte ciało Mallory'ego na wysokości 8000 metrów na północnym zboczu Mount Everest. Niestety nie znaleziono przy nim jego aparatu fotograficznego, zdjęcia, z którego mogłyby ewentualnie potwierdzić, czy osiągnął szczyt góry.

W 1995 wnuk Mallory'ego, George Mallory II, osiągnął szczyt Mount Everest.

Obecność w popkulturze

Nazwisko Mallory'ego zostało wykorzystane przez Alistaira MacLeana w powieści wojennej Działa Nawarony, gdzie nosił je Keith Mallory, dowódca akcji, nowozelandzki alpinista. Życie Mallory'ego jest kanwą beletryzowanej opowieści Jeffreya Archera, zatytułowanej "Ścieżki chwały" (wydanie polskie 2009).