Manoel Francisco dos Santos, znany jako Garrincha (ur. 28 października 1933 w Magé, zm. 20 stycznia 1983 w Rio de Janeiro) – brazylijski piłkarz, który zdobywał mistrzostwo świata w 1958 i 1962. Jeden z największych graczy w historii futbolu.

Garrincha urodził się w miejscowości Pau Grande, w dystrykcie Magé i stanie Rio de Janeiro w 1933. Jego pseudonim Garrincha znaczył dosłownie Ptak Śpiewający. Uznawany za jednego z najlepszych piłkarzy w historii, szczególnie ze względu na umiejętności dryblingu. Na płaszczyźnie klubowej zagrał 581 meczów dla Botafogo Rio de Janeiro, w których strzelił 232 bramki. Grał również dla Corinthians Sao Paulo, Flamengo, Olaria Rio de Janeiro oraz kolumbijskim Atletico Junior Barranquilla. Jego profesjonalna kariera piłkarska obejmuje lata od 1953 do 1972.

Garrincha zagrał 50 razy w reprezentacji Brazylii, w latach 1955-1966, reprezentował swój kraj na Mistrzostwach Świata w 1958, 1962 i 1966 roku. Tylko jeden mecz międzynarodowy z jego udziałem zakończył się porażką (na Mistrzostwach Świata 1966 1:3 z Węgrami). Brazylia jednak nigdy nie przegrała, mając w składzie i Garrinchę i Pelégo.

Zmarł na marskość wątroby.

Garrincha podpisał kontrakt z Botafogo w 1953. W wygranym 5:0 meczu rezerw klubu strzelił swojego pierwszego hat-tricka w debiucie w pierwszej drużynie, w meczu przeciwko Bonsucesso 19 lipca 1953 roku. Mimo braku wielu klasowych przeciwników do gry na prawym skrzydle w reprezentacji, nie został powołany na Mundial 1954. Pomógł jednak Botafogo w zdobyciu mistrzostwa (stanu Guanabara) w 1957, czym przekonał selekcjonerów kadry do powołania go na Mistrzostwa Świata w 1958.

Garrincha nie wystąpił w dwóch pierwszych meczach Brazylii na tym turnieju, ale rozpoczął mecz z ZSRR w pierwszym składzie. W jednym z momentów gry, Garrincha otrzymał futbolówkę na prawym skrzydle, ograł trzech zawodników i oddał strzał, który trafił w słupek. Minutę później wypracował okazję dla Pelé, który wymanewrował sowiecką obronę i trafił w poprzeczkę. Brazylia wygrała ten mecz i cały turniej, a Garrincha stał się jednym z najbardziej znanych piłkarzy na świecie. Jego popisem był mecz finałowy w którym wypracował dwa gole w pierwszej połowie strzelone przez Vavę a po rajdach prawym skrzydłem strzelił w słupek i boczną siatkę.

Garrincha przybrał na wadze po turnieju o Puchar Świata, częściowo przez swoją namiętność do jedzenia słodyczy, a częściowo przez swój rozwijający się alkoholizm. Z tego powodu został wyrzucony z drużyny przed meczem towarzyskim z Anglią w Rio de Janeiro 13 maja 1959 roku. Miesiąc później, kiedy wyjechał z Botafogo na tournée do Szwecji, podczas którego począł się jego syn z jedną z lokalnych dziewcząt. Po powrocie do Brazylii pojechał do swojego domu rodzinnego w Pau Grande, gdzie potrącił swojego ojca. W sierpniu jego żona Nair urodziła ich piąte dziecko, a jego kochanka Iraci spodziewała się potomka po raz pierwszy. Ojciec Garrinchy zmarł na raka wątroby 10 października jako osoba uzależniona od alkoholu przez wiele lat.

Garrincha był jednym z wyróżniających się zawodników na Mistrzostwach Świata w 1962. Kiedy Pelé doznał kontuzji po drugim meczu i do końca turnieju siedział na ławce rezerwowych, Garrincha odegrał decydującą rolę w triumfie Brazylii w finale i całym turnieju. W 1971 roku pojawiły się plotki, jakoby miał przenieść się do Red Star Paryż, jednak ostatecznie do transferu nie doszło.