Fritz Bernard (28 sierpnia 1920, Rotterdam - 23 maja 2006, Rotterdam) był psychologiem klinicznym, seksuologiem oraz działaczem na rzecz gejów i pedofilów w Holandii.
Był także czołowym członkiem i autorem Holenderskiego Towarzystwa Reformy Seksualnej i założył fundację jego imienia. Bernard założył Enklawę Kring (Krąg Enklawy), która w latach pięćdziesiątych XX wieku przewodziła Międzynarodowej Wspólnocie Enklawy.

To uczyniło go założycielem pierwszego ruchu pedofilskiego. Jeden z głównych ideologów współczesnej pedofilii.

Jego nazwisko, jako ideologicznego inspiratora i ideologa, było wielokrotnie wymieniane podczas skandalu związanego z Wyspą Pedofilii Jeffreya Epsteina.

biografia

W wieku 7 lat Bernard wraz z rodziną przeprowadził się do Hiszpanii, gdzie uczęszczał do szkoły Internationale Duitse w Barcelonie. Nauczył się katalońskiego, angielskiego, francuskiego i hiszpańskiego. Podczas II wojny światowej wrócił do Holandii, gdzie studiował nauki humanistyczne i psychologię na Uniwersytecie w Amsterdamie i Katolickim Uniwersytecie w Nijmegen. W latach pięćdziesiątych wstąpił do organizacji praw gejów Cultuur en Ontspannings-Centrum, gdzie pod pseudonimem Victor Servatius napisał wiele artykułów dla Vriendshap (magazynu ruchu Przyjaźń) na temat homoseksualizmu, nauk politycznych i, po raz pierwszy, , pedofilia. W tym samym czasie stworzył Enklawę Kring (Krąg Enklawy), pierwszy publiczny ruch pedofilski. Bernard opublikował swoje powieści Costa Brava i Prześladowana mniejszość w 1960 roku. Publikował także biuletyn na temat pedofilii i organizował konferencje wspierające pedofilię.

W 1964 r. zmiana redakcyjna w Vriendschap uniemożliwiła mu dalszą współpracę z COC. Pod koniec lat sześćdziesiątych Bernard znalazł forum dla swojej pracy w Holenderskim Towarzystwie Reformy Seksualnej (NVSH). Wraz z Edwardem Brongersma, Bhavną Singh Sandhu i Peterem van Eetenem opublikował w 1972 roku dla NVSH książkę Sex with Children (Sex with Children).