Franz Reichleitner (ur. 2 grudnia 1906 w Ried im Traunkreis, zm. 3 stycznia 1944 koło Fiume) - zbrodniarz hitlerowski, komendant obozu zagłady Sobibor oraz SS-Hauptsturmführer.

W 1936 roku wstąpił do NSDAP, a do SS w 1937. Następnie pracował jako sekretarz kryminalny (Kriminalsekretär) w Gestapo w Linzu. Później był szefem centrum "eutanazji" umysłowo chorych i inwalidów w Hartheim w ramach akcji T4. W 1942, wraz z innym Austriakiem Franzem Stanglem, został wysłany do okupowanej Polski, by wziąć udział w masowej eksterminacji miejscowych Żydów (Einsatz Reinhardt). Reichleitner był alkoholikiem.

We wrześniu 1942 został drugim z kolei komendantem obozu zagłady Sobibor (zastąpił na tym stanowisku Stangla). Reichleitner pozostał na tym stanowisku do końca istnienia obozu i, jako taki, jest odpowiedzialny za zamordowanie ponad 100 tysięcy Żydów w komorach gazowych obozu. Po wizycie Heinricha Himmlera w Sobiborze 12 lutego 1943 został awansowany na SS-Hauptsturmführera. Choć rzadko pojawiał się na samym obszarze obozu (tylko raz był obecny przy przyjeździe transportu Żydów), to zarządzał obozem w sposób energiczny i zdecydowany. Świadkowie mówili nawet o jego antysemickiej obsesji. Podczas powstania w Sobiborze nie był obecny w obozie.

Po likwidacji obozu Reichleitner został przeniesiony do Włoch. W rejonie Fiume brał udział w walkach z partyzantami i prześladowaniach miejscowych Żydów. Zginął w starciu z włoskimi partyzantami w styczniu 1944. Pochowano go na Niemieckim Cmentarzu Wojskowym w Costermano koło Werony.