Franciszek Ksawery Godebski, pseudonim Dobrogost (ur. 1801 we Frankenthal, zm. 17 maja 1869 we Lwowie) – polski pisarz i publicysta.

Edukację rozpoczął w kolegium pijarów na Żoliborzu, później uczył się w szkole kadetów w Kaliszu, a następnie w Liceum Krzemienieckim. Studia ukończył na Uniwersytecie Warszawskim po czym rozpoczął służbę państwową jako aplikant w Ministerium Skarbu.

W latach 1820-1822 był redaktorem kilku pism literackich (np. "Wanda", "Warszawianin", "Gazeta Literacka", "Pszczółka krakowska"), był też twórcą wielu grywanych w Warszawie komedii i scen lirycznych. Poświęcił się działalności literackiej w różnych kierunkach. Brał udział w powstaniu listopadowym organizując oddziały powstańcze.

Jako poseł łucki na sejm Królestwa odznaczył się krasomówstwem. Po upadku powstania w latach 1832-1858 przebywał na emigracji. Najpierw we Francji, gdzie brał czynny udział w życiu emigrantów. W 1841 był współzałożycielem a od 1853 profesorem literatury w Szkole Polskiej Narodowej w Batignolles. W 1849 w Paryżu został administratorem pisma "La Tribune des Peuples" ("Trybuna Ludów"), gdzie współpracował z Mickiewiczem. Był również inicjatorem i wykładowcą kursu historii i statystyki Polski w Szkole Artylerii zakładu emigracyjnego w Bourges. Pracował również jako kustosz Biblioteki Królewskiej i zbiorów Ludwika Filipa w Wersalu. W 1849 wyjechał na kilka lat do Belgii. Po powrocie do kraju, osiadł we Lwowie. W 1858 objął po ociemniałym Karolu Szajnosze kierownictwo Ossolineum. Położył duże zasługi w uporządkowaniu i unowocześnieniu tej placówki. Przeprowadził reorganizację Muzeum im. Lubomirskich, zapraszając również Wincentego Pola do segregacji zbiorów archeologicznych i dziejowych pamiątek Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. Przedmioty muzealne wyodrębniono z biblioteki, mieszcząc je jako osobną całość w dotychczasowej czytelni, którą przeniesiono na piętro. Sporządził inwentarz rycin i numizmatów; objaśnił i ułożył przedmioty muzealne, uporządkowywał katalogi w bibliotece.

Darzony szacunkiem jako "poseł ostatniego sejmu polskiego" obracał się w kręgach świata naukowego, literackiego i naukowego. Był wydawcą licznych źródeł historycznych.

Jego pogrzeb stał się okazją do manifestacji narodowej.

Życie prywatne

Był synem Cypriana Godebskiego.

Jego żoną była Ludwika Dezyderia Rymińska z którą miał ośmioro dzieci (pięć córek i trzech synów). Dwójka z nich zmarła w dzieciństwie. Jeden z jego synów, Cyprian Godebski, został rzeźbiarzem.

Franciszek Ksawery Godebski został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Utwory (wybór)

• Duch i dążności wieku, 1860
• Stary i młody, 1856
• Miłostki ułańskie : komedjo-opera w 1 akcie, 1929
• Kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada: przysłowie dramatyczne w 1 akcie wierszem, 1867
• Miłostki ułańskie : komedjo-opera w 1 akcie, 1929
• Miłość i próżność,
• Obraz Polski pod koniec XVII wieku : ze Zbioru podróży, ogłoszonych w Hadze 1705 r
• Otwarcie kursu historyi i statystyki Polski w Szkole Artyleryi - Zakładu Polaków w Bourges w dniu 7 marca 1833 r.,1883
• Pamiętniki Hansa Szlązaka z XVI wieku, 1847
• Reformy społeczne w Polsce pod koniec XVIII wieku, 1868