Franciszek Kobryńczuk (ur. 13 listopada 1929 w Długich Grzymkach, powiat Sokołów Podlaski, zm. 29 lipca 2016) – polski lekarz weterynarii, profesor nauk weterynaryjnych, specjalista anatomii zwierząt.

Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Sterdyni. Był absolwentem weterynarii na Wydziale Weterynaryjnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W 1962 rozpoczął pracę w Katedrze Anatomii Zwierząt kierowanej przez profesora Kazimierza Krysiaka. W latach 1994–2000 sprawował funkcję kierownika tej Katedry. W swej karierze anatoma weterynaryjnego zajmował się głównie anatomią żubra i na tym polu odniósł największe sukcesy, z tej tematyki uzyskał doktorat, habilitację i profesurę. Opublikował około 70 prac poświęconych anatomii zwierząt. Na dużą uwagę zasługuje między innymi praca zbiorowa dotycząca budowy anatomicznej czaszki żubra opublikowana w Annales Zoologici Fennici. Oprócz rozpraw i monografii opublikował około 200 artykułów popularnonaukowych.

W latach 1948–1950 roku należał do tajnej młodzieżowej organizacji niepodległościowej związanej z podziemiem poakowskim. Z tego tytułu został skazany na wyrok długoletniego więzienia który to wyrok odbywał w latach 1950–1955. Po obaleniu reżimu komunistycznego wyrok został unieważniony przez sąd.

Jako bajkopisarz i wierszokleta zadebiutował w pisemku dla najmłodszych „Miś” w 1958 roku wierszykiem Sowa. Przez następne lata współpracował również ze „Świerszczykiem”, „Płomyczkiem”, „Płomykiem”, „Małym Apostołem”. Napisał słowa czterech piosenek dla dzieci.

Napisał blisko 30 książek dla dzieci, młodzieży i dorosłych, między innymi:

• Białowieski skrzat królewski (1999)
• Nad kołyską skrzatów (2004)
• Monieckie baśnie (2005, 2006 i 2008 – przekład na język hiszpański)
• Zabłudowskie baśnie (2006)
• Nadbiebrzańskie robaczki (2007)
• Dębowe opowieści (2007)
• O pięknej Oksanie i jej rycerzu (2008)
• Jesienny poemat (2006)
• Pieśń o Matce Bożej Kodeńskiej (2007)
• Powroty do gniazda (2008)

Był członkiem Związku Literatów Polskich.

Zmarł 29 lipca 2016