Feliks Chmurkowski (ur. 18 maja 1896 w Warszawie, zm. 16 kwietnia 1971 tamże) – polski aktor i reżyser teatralny i filmowy.

W 1920 ukończył Warszawską Szkołę Dramatyczną Jana Lorentowicza. W trakcie swojego życia był aktorem teatrów:

• 1920–1921 - Teatr na Pohulance w Wilnie
• 1921–1922 - Teatr Praski w Warszawie
• 1922–1923 - Teatr Miejski w Lublinie
• 1923–1924 - Teatr Miejski w Grodnie
• 1924–1925 - Teatr Popularny w Łodzi
• 1925–1926 - Teatr Miejski w Grudziądzu
• 1927–1928 - Teatr Miejski w Toruniu
• 1928–1930 - Teatr Nowy w Poznaniu
• 1930–1933 - Teatr Polski w Warszawie
• 1934–1939 - Towarzystwo Krzewienia Kultury Teatralnej
• 1945–1955 - Teatr Polski w Warszawie
• 1955–1968 - Dom Wojska Polskiego w Warszawie

W czasie okupacji więzień Pawiaka. Uczestnik powstania warszawskiego. Mąż Marii Chmurkowskiej.

Filmografia

• 1933 - Romeo i Julcia, jako stolarz Wiórek
• 1933 - Każdemu wolno kochać, jako gość u Renaty
• 1933 - Jego ekscelencja subiekt
• 1935 - Antek policmajster
• 1935 - Jaśnie pan szofer, jako szober
• 1935 - Kochaj tylko mnie, jako lekarz
• 1935 - Wacuś, jako nauczyciel
• 1936 - Jego wielka miłość
• 1936 - Bolek i Lolek, jako Ojciec Lola
• 1936 - Pan Twardowski, jako Ksiądz na wsi (gościnnie)
• 1936 - Bohaterowie Sybiru, jako inżynier
• 1937 - Piętro wyżej, jako Stefan Bonecki, ojciec Aliny
• 1939 - Trzy serca, jako Kolicz
• 1939 - Kłamstwo Krystyny, jako Wróbelek
• 1939 - Włóczęgi, jako tata Karśnick
• 1939 - Geniusz sceny, jako Dygnitarz Fryderyka Wielkiego
• 1939 - U kresu drogi