Ferdinand Victor Eugène Delacroix (ur. 26 kwietnia 1798 w Saint-Maurice-en-Chalencon, w departamencie Ardèche, we francuskim regionie administracyjnym Rodan-Alpy, zm. 13 sierpnia 1863 w Paryżu) – malarz francuski, przedstawiciel romantyzmu. Sztuki malarskiej uczył się u Pierre-Narcisse Guérina, pozostawał pod silnym wpływem malarstwa Rubensa. Bliski przyjaciel Chopina.

Nie wyklucza się, że biologicznym ojcem malarza nie był Charles Delacroix, lecz Maurice Talleyrand (ojciec chrzestny), którego – jako dojrzały mężczyzna – przypominał z wyglądu i charakteru.

Delacroix, jako sztandarowy malarz francuskiego romantyzmu, był często porównywany do Ingresa, uważanego za głównego malarza klasycyzmu. W 1855, przy okazji wystawy światowej, stało się ewidentne, że Delacroix został odnowicielem malarstwa francuskiego, który nie tyle "pokonał" klasycyzm, co otworzył drogę nowemu spojrzeniu na sztukę – bez niego być może nie narodziłby się impresjonizm.

Delacroix był przede wszystkim kolorystą, artystą malującym ze swobodą, co po okresie bardzo oszczędnej kolorystyki i sztywnej kompozycji czasu klasycyzmu wniosło element żywiołu już samą formą.

W zakresie tematyki okazał się nowatorem, gdyż wiele jego dzieł dotyczyło ważnych wydarzeń jego czasów, głównie politycznych – Delacroix był twórcą "zaangażowanym" (dotąd współczesne wydarzenia pojawiały się w postaci alegorii lub panegiryków na konkretne zamówienie, ewentualnie jako ryciny i satyra prasowa). Był także twórcą dzieł religijnych, mimo że sam czasem deklarował ateizm.

Po śmierci Delacroix artyści jego epoki oddali mu liczne hołdy (np. Gustave Courbet). Twórczość Delacroix inspirowała wielu jego następców, m.in. Vincenta van Gogha.

Istotne wydarzenia

• 1815 – rozpoczęcie nauki w pracowni Pierre-Narcisse Guérina.
• 1822 – debiut na salonie paryskim obrazem Barka Dantego.
• 1825 – podróż do Anglii, studia nad twórczością Thomasa Gainsborougha, Williama Turnera i Johna Constable'a. Po powrocie artysta namalował jeden z najważniejszych obrazów w swoim dorobku – Śmierć Sardanapala.
• 1830 – powstaje obraz Wolność wiodąca lud na barykady, będący wyrazem zaangażowania politycznego Delacroix i zarazem hołdem złożonym rewolucji lipcowej oraz dążeniom wolnościowym ludu paryskiego.
• 1832 – wyjazd do północnej Afryki, który zaowocował późniejszymi dziełami wyróżniającymi się kolorystyką.
• 1838 – wyjazd do Holandii, który zaowocował wpływem twórczości Rubensa na dalsze malarstwo Delacroix.
• 1855 – na wystawie światowej w Paryżu wystawiono 36 obrazów Delacroix, a on sam zostaje odznaczony wielkim złotym medalem.
• 1857 – zostaje członkiem prestiżowej Francuskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Wybrane dzieła

• Barka Dantego – (1822, olej na płótnie, 188x241 cm, Luwr, Paryż)
• Masakra na Chios – (1824, olej na płótnie, 352x422 cm, Luwr, Paryż)
• Grecja na ruinach Missolungi – (1826, olej na płótnie, 209x147 cm, Musée des Beaux-Arts, Bordeaux)
• Śmierć Sardanapala (1827, olej na płótnie, 395x495 cm, Luwr, Paryż)
• Zabójstwo Biskupa Leodium (1829, olej na płótnie, 90x118 cm, Luwr, Paryż)
• Wolność wiodąca lud na barykady (1830, olej na płótnie, 260x325 cm, Luwr, Paryż)
• Bitwa pod Poitiers (1830, olej na płótnie, 114x146 cm, Luwr, Paryż)
• Kobiety algierskie (1834, olej na płótnie, 180x229 cm, Luwr, Paryż)
• Portret Fryderyka Chopina (1838, olej na płótnie, 46x38 cm, Luwr, Paryż)
• Sułtan Maroka ze świtą (1838, olej na płótnie, 384x343 cm, Musée des Augustins, Tuluza)
• Wesele żydowskie w Maroku (1837-1841, olej na płótnie, 103x142 cm, Luwr, Paryż)
• Śmierć Ofelii (1844, olej na płótnie, 22x30 cm, Luwr, Paryż)
• Polowanie na lwa – (1854, olej na płótnie 74 × 92 cm, Ermitaż)
• Konie arabskie walczące w stajni (1860, olej na płótnie, 67x82 cm, Luwr, Paryż)
• Medea (1862, olej na płótnie, 122x85 cm, Luwr, Paryż)
• Podróżujący Arabowie