Eliasz Kuziemski
Eliasz Kuziemski
- Data urodzenia:
- 30.07.1922
- Data śmierci:
- 01.06.2000
- Długość życia:
- 77
- Days since birth:
- 37156
- Years since birth:
- 101
- Dni od śmierci:
- 8724
- Lata od śmierci:
- 23
- Kategorie:
- aktor
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Oborniki Śląskie, cmentarz
Eliasz Kuziemski (ur. 30 lipca 1922 w Kutach, zm. 1 czerwca 2000 we Wrocławiu) – polski aktor.
Karierę rozpoczął we Wrocławiu, gdzie grał w latach 40. w Teatrze Młodego Widza. Na krótko przeniósł się do Gdańska i do Katowic. W 1965 roku na stałe osiadł we Wrocławiu, a miejscami w których występował był m.in. Teatr Polski i Teatr Współczesny. W 1970 roku otrzymał odznaczenie Zasłużony dla Dolnego Śląska. W wielu filmach zagrał role epizodyczne i drugoplanowe. Często był angażowany do spektakli Teatru Telewizji.
Pochowany w Obornikach Śląskich.
Wybrana filmografia
- 1958: Pigułki dla Aurelii
- 1966-1970: Czterej pancerni i pies – Warszawiak z chrypką
- 1967: Sami swoi – Kokeszko
- 1967-1968: Stawka większa niż życie – major Elert
- 1968: Lalka – Adwokat Krzeszowskiej
- 1969: Ostatni świadek – komendant MO
- 1969: Tylko umarły odpowie – major, dowódca Wójcika
- 1969: Znaki na drodze – kierowca Wójcik
- 1969: Sąsiedzi – lekarz
- 1969: Przygody pana Michała – członek rady wojennej w Kamieńcu
- 1971: Kardiogram – ksiądz
- 1971: Meta – Dyrektor Kozłowski
- 1971: Zaraza – dyrektor szpitala zakaźnego
- 1971: Aktorka – pop
- 1972: Siedem czerwonych róż czyli Benek Kwiaciarz o sobie i o innych – profesor Niewiadomski
- 1972: Fortuna – Sapołowicz
- 1972: Anatomia miłości – aktor
- 1974: Katastrofa – dyrektor kopalni
- 1975: Hazardziści – rzemieślnik
- 1975: Grzech Antoniego Grudy – nauczyciel
- 1977: Znak orła – Sulisław
- 1979: Gazda z Diabelnej – maszynista
- 1979-1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy – prezes prowincji poznańskiej
- 1980: Ukryty w słońcu – przyjezdny
- 1980: Panienki – chory
- 1980: Misja – recepcjonista w hotelu
- 1982: Wielki Szu – prezes Franciszek Korzeń
- 1983: Dzień kolibra – instruktor modelarski
- 1983: Szkatułka z Hongkongu – recepcjonista w hotelu
- 1984: Cień już niedaleko – wiceminister
- 1984: Trapez
- 1982-1986: Blisko, coraz bliżej – zawiadowca stacji w Kirschenau
- 1985: Przyłbice i kaptury – doradca księcia Witolda
- 1985: Lubię nietoperze – komiwojażer
- 1986: Na kłopoty... Bednarski – Henryk Groshopf, właściciel sklepu z bronią
- 1987: Pociąg do Hollywood – Biskup
- 1987: Cienie – ksiądz
- 1988: Rodzina Kanderów – August, górnik obsługujący windę
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Nie występują żadne powiązania
09.05.1966 | Wyemitowano pierwszy odcinek serialu "Czterej pancerni i pies"
Czterej pancerni i pies – serial telewizyjny w reżyserii Konrada Nałęckiego, według scenariusza Janusza Przymanowskiego na podstawie książki tegoż autora pod tym samym tytułem. Fabuła przedstawia losy załogi czołgu Rudy i psa Szarika podczas II wojny światowej. Serial powstał w latach 1966-1970. Czołówka serialu zmieniła się raz w odcinku 8.
15.09.1967 | Premiera filmu "Sami swoi"
Sami swoi – komedia Sylwestra Chęcińskiego opowiadająca o Ziemiach Odzyskanych. Sukces kasowy filmu spowodował powstanie trylogii. Kontynuację stanowią: Nie ma mocnych (1974) i Kochaj albo rzuć (1977). Film, początkowo w wersji czarno-białej, został skoloryzowany w 2000 r. przez firmę Dynacs Digital Studios z Hollywood na zlecenie Polsatu. Większość scen kręcono w Dobrzykowicach pod Wrocławiem, gdzie znajdowały się zagrody, a sceny w miasteczku kręcono w Lubomierzu. W miasteczku mieści się muzeum Kargula i Pawlaka.