Edward Serednicki ps. Pol (ur. 15 kwietnia 1922 w Warszawie, zm. 17 listopada 2016 tamże) – polski oraz międzynarodowy działacz kajakarski, powstaniec warszawski.

Podczas powstania warszawskiego walczył w szeregach Wojskowej Służby Ochrony Powstania jako członek batalionu "Bełt" (Obwód Śródmieście AK) na terenie Śródmieścia. Po zakończeniu walk dostał się do niewoli niemieckiej i był więziony w obozach w Łambinowicach (Lamsdorf) oraz Monachium. Po uwolnieniu wstąpił do Szkoły Podchorążych 2. Korpusu Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, którą ukończył w stopniu rotmistrza.
W 1947 roku powrócił do kraju. Swe życie zawodowe związał z kajakarstwem. W latach 1954-1957, w czasie zawieszenia działalności Polskiego Związku Kajakowego, pełnił funkcję sekretarza sekcji kajakowej Głównego Komitetu Kultury Fizycznej. Po reaktywacji Związku, w latach 1957-1988 był jego Sekretarzem Generalnym, w latach 1989-1992 - Prezesem. Ponadto pełnił funkcje: członka biura Międzynarodowej Federacji Kajakowej (ICF) w latach 1970-1984, gdzie przewodniczył Komisji Slalomu i Zjazdu oraz członka Zarządu Polskiego Komitetu Olimpijskiego w latach 1980-1992.

Odznaczenia

Za swe zasługi został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymał również tytuł Członka Honorowego ICF, a w 2009 roku został uhonorowany Dyplomem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego.