Edvardas Gudavičius

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
06.09.1929
Data śmierci:
27.01.2020
Długość życia:
90
Days since birth:
34565
Years since birth:
94
Dni od śmierci:
1549
Lata od śmierci:
4
Inne imiona lub nazwisko panieńskie:
Edvardas Gudavičius
Inne nazwiska/pseudonimy:
Gudacičus, Гудавичиус
Kategorie:
historyk, profesor
Narodowość:
 litewska
Cmentarz:
Określ cmentarz

Edvardas Gudavičius (ur. 6 września 1929 w Kownie) – litewski historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych

W latach 1948–1953 studiował na kowieńskim Instytucie Politechnicznym. W latach 1952–1956 kierownik zmiany w kowieńskiej fabryce motorów, następnie tj. w 1956–1958 zakładowy technolog. W roku 1958 przeniósł się do Wilna, gdzie przez rok pracował jako naczelny technolog wileńskiej fabryki maszyn liczących, w latach 1959-1963 jako kierownik zakładu, w latach jako 1963–1971 kierownik sektora, zaś w latach 1971–1974 jako kierownik oddziału.

W roku 1962 podjął studia historyczne na Uniwersytecie Wileńskim, które ukończył w 1968. Dwa lata później, w 1970 otrzymał zaocznie tytuł doktorski tamże. Od 1974 pracownik naukowy Instytutu Historii Litwy a od 1991 roku stały członek Litewskiej Akademii Nauk. Ponadto: członek litewskiej karty obywatelskiej i autor artykułów do Encyklopedii Radzieckiej Litwy.

Szerszej publiczności znany ze współpracy z Alfredasem Bumblauskasem przy tworzeniu programu telewizyjnego pt. "Būtovės slėpiniai", poświęconemu tematom związanym z historią Litwy. Gudavičius jest często współautorem prac zbiorczych, w tym 20-tomowej Visuotinė lietuvių enciklopedija. Publikował także na temat Statutów litewskich.

Mąż Reginy (ur. 1932), ojciec Janiny (ur. 1956) i Birutė (ur. 1962).

Dysertacje

  • 1971 – doktorska, pt. „Proces upańszczyźniania litewskiego chłopstwa i jego odzwierciedlenie w I Statucie W. Ks. Litewskiego”.
  • 1989 – habilitacyjna, pt. „Litwa w walkach ludów nadbałtyckich przeciw niemieckiej agresji feudalnej w XIII wieku“.

Nagrody i odznaczenia

  • 1995 – Laureat Nagrody Nauki Narodowej (nadana za badania i publikacje nt. I Statucie W. Ks. Litewskiego).
  • 1996 – wybrany członkiem korespondencyjnym Litewskiej Akademii Nauk
  • 1998 – Laureat Narodowej Nagrody Kultury i Sztuki Narodowej (nadana za stworzenie programu pt. „Būtovės slėpiniai”).
  • 1999 – wybrany członkiem Rosyjskiej Akademii Nauk Humanistycznych w Sankt Petersburgu
  • 1999 – Krzyż Komandorski Orderu Giedymina Wielkiego Księcia Litewskiego
  • 2000 – wybrany stałym członkiem Litewskiej Akademii Nauk
  • 2003 – Komandorski Wielki Krzyż Orderu Witolda Wielkiego

Publikacje

  • Žymenys ir ženklai Lietuvoje XII-XX a., Wilno, 1981, 131 str.
  • Pirmasis Lietuvos Statutas (wraz z Stanislovasem Lazutką), Wilno, 1983, t. 1, d. 1: Paleografinė ir tekstologinė nuorašų analizė; Wilno, 1985, t. 1, d. 2: Dzialinskio, Lauryno ir Ališavos nuorašų faksimilės; Wilno, 1991, t. 2, d. 1: Tekstai senąja baltarusių, lotynų ir senąja lenkų kalbomis. ​ISBN 5-417-00548-7​.
  • Kryžiaus karai Pabaltijyje ir Lietuva XIII amžiuje, Wilno, 1989, 192 str. ​ISBN 5-420-00241-8​.
  • Miestų atsiradimas Lietuvoje, Wilno, 1991, 95 str. ​ISBN 5-420-00723-1​.
  • Mindaugas, Vilnius, 1998, 360 str. ​ISBN 9986-34-020-9​.
    • Recenzja: Dariusz Dąbrowski w: "Studia Źródłoznawcze". R 38. 2000, s. 127-129.
  • Lietuvos istorija. Nuo seniausių laikų iki 1569 metų, Wilno, 1999, 664 str. ​ISBN 9986-39-112-1​.
  • Lietuvos europėjimo keliais: istorinės studijos, Wilno, 2002, 384 str. ​ISBN 9955-445-42-4​.
  • Lietuvos akto promulgacijos kelias: nuo Vytauto kanceliarijos iki Lietuvos Metrikos, Wilno, 2006, 80 str. ​ISBN 9986-19-913-1​.

Źródło informacji: wikipedia.org

Brak miejsc

    loading...

        Nie występują żadne powiązania

        Dodaj słowa kluczowe