W okresie PRL członek ORMO i PZPR. W 1976 roku został naczelnikiem Zdzieszowic, następnie od przywrócenia samorządu gmin w 1990 roku co cztery lata wygrywał kolejne demokratyczne wybory na burmistrza, sprawując tę funkcję aż do swojej śmierci. Z ramienia komitetu Mniejszości Niemieckiej kandydował w 2001 roku do Senatu RP w okręgu wyborczym obejmującym województwo opolskie, a w 2007 roku do Sejmu RP, także w okręgu opolskim.

W ostatnich latach życia był zaangażowany w kampanię o wprowadzenie gospodarczej autonomii Śląska. Protestował także przeciw możliwości przenoszenia formalnej siedziby przedsiębiorstwa w dowolne miejsce w świecie, w efekcie czego podatki dochodowe zamiast do budżetów wielu małych gmin trafiają do budżetu wielkich miast. Według jego słów składane przez niego propozycje reform miały na celu zapewnienie samorządom samowystarczalności finansowej. Jego poglądy spotkały się z protestami środowisk prawicowych, m.in. działacze partii PiS zorganizowali pikietę przed urzędem miejskim w Zdzieszowicach, domagając się ustąpienia Dietera Przewdzinga i twierdząc, że głosi tezy sprzeczne z Konstytucją RP. W grudniu 2013 roku złożyli także zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa nawoływania do separatyzmu. Dieter Przewdzing zaprzeczył oficjalnie, jakoby nawoływał do secesji jakiegokolwiek terytorium. Jego inicjatywę poparły natomiast samorządy kilku gmin i miast z województw śląskiego i opolskiego, przegłosowując specjalne uchwały popierające.

Śmierć i pogrzeb

18 lutego 2014 roku przed godziną 19:00 zginął od ciosów ostrym narzędziem. Miał na ciele liczne obrażenia, zadane w taki sposób, by szybko się wykrwawił. Jego ciało zostało znalezione po godzinie 20:00 w jego domu w Krępnej. Następnego dnia prokuratura potwierdziła, że padł on ofiarą brutalnego zabójstwa. Mniejszość niemiecka zaapelowała o specjalny nadzór nad śledztwem w sprawie śmierci Dietera Przewdzinga w związku z jego działalnością publiczną i przynależnością do mniejszości niemieckiej.

22 lutego odbył się pogrzeb Dietera Przewdzinga. W uroczystości wzięło udział ponad trzy tysiące osób, w tym samorządowcy oraz mieszkańcy gminy. Został pochowany w grobie rodzinnym w Żyrowej.

Życie prywatne

Był żonaty. Miał córkę i wnuki.

Wybrane odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2005
• Złoty Krzyż Zasługi – 1997
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Złoty Laur Umiejętności i Kompetencji
• Platynowy Laur Umiejętności
• Platynowy Lauru „Pro Publico Bono”
• Odznaka Honorowa „Za zasługi dla Województwa Opolskiego”
• Odznaka Honorowa „Zasłużony dla Miasta i Gminy Zdzieszowice”
• Order Jasnogórskiej Czarnej Madonny