Dziś w Czarnym Błocie pozostało niewiele mennonickich śladów. Najgłówniejszym z nich jest nekropolia, a właściwie jej relikt. Przy drodze z Górska do Bierzgłowskiego Zamku rzucają się w oczy ceglane słupki dawnej bramy cmentarnej. Za nią znajdują się równe szeregi tumb. Pozostały same obramowania i sterczące gdzieniegdzie stele - klasyczne lub w kształcie pnia drzewa. Puste, prostokątne wgłębienia w każdej z nich sugerują niegdysiejsze istnienie porcelanowych płyt z nazwiskami pochowanych tu osób. Na niektórych da się zauważyć wyrżnięte w piaskowcu zdobienia (podobno typowo mennonickie, luteranie mieli je zapożyczyć). Zrujnowany w powojennych latach, od dawna już nieczynny cmentarz od jakiegoś czasu jest starannie porządkowany. Potłuczonych płyt nie da się wprawdzie odzyskać, jednak troskę o to miejsce widać z daleka. Nad snem pochowanych mennonitów i luteran czuwa z przymocowanego do drzewa krzyża bolesny Chrystus. Choć figura wygląd ma wiekowy, jest jak najbardziej współczesna. Odarte z okrycia Panajezusowe nogi ukazują… styropian. Całość jak ulał pasuje do obrazu zapomnianej nekropolii. Nadgryziona zębem czasu, piękna, smutna…

Opracowanie i zdjęcia: Katarzyna Rubiszewska