Cmentarz mariawicki w Cegłowie – założony na początku XX wieku, cmentarz Kościoła Starokatolickiego Mariawitów położony przy ulicy Władysława Łokietka, na terenie parafii Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Cegłowie. Jest to największy cmentarz mariawicki na terenie diecezji lubelsko-podlaskiej, obsługujący wiernych nie tylko z miejscowej, ale i z pobliskich parafii.

W 1902 doszło w Cegłowie do rozłamu religijnego. Ówczesny proboszcz, ks. Bolesław Wiechowicz przeszedł do wspólnoty mariawitów, a za nim uczyniła to większość parafian. Na potrzeby społeczności mariawickiej wybudowano w 1906 duży neogotycki kościół parafialny i zorganizowano cmentarz wyznaniowy. Teren cmentarza wielokrotnie powiększano, obecnie jego teren znajduje się w otoczeniu lasu, w południowej części Cegłowa. Ogrodzony jest ceglanym parkanem z dwoma bramami: od strony północnej (od kościoła) i zachodniej (od ul. Łokietka).

Na cmentarzu szczególną uwagę zwracają:

• nagrobek kapł. Marii Maksymiliana Szymańskiego (zm. 1929) - w latach 1906-1929 wikariusza miejscowej parafii mariawickiej;
• nagrobek kapł. Witolda Marii Tadeusza Szymańskiego (1926-2001) - wieloletniego proboszcza parafii Narodzenia NMP w Mińsku Mazowieckim;
• nagrobek Józefa Mistewicza "Boryny" (1912-1945) - żołnierza niepodległościowego, więźnia politycznego reżimu stalinowskiego;
• zbiorowa mogiła 7 mieszkańców zamordowanych przez hitlerowców 14 września 1939 r. w Łękawicy.