Carlo Azeglio Ciampi (ur. 9 grudnia 1920 w Livorno, zm. 16 września 2016 w Rzymie) – włoski bankowiec i polityk, premier w latach 1993–1994, prezydent Włoch od 18 maja 1999 do 15 maja 2006.

W 1941 uzyskał dyplom z literatury w Scuola Normale di Pisa, następnie w 1946 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie w Pizie. W tym samym roku zaczął pracować w Banku Włoch, z którym zawodowo był związany przez 47 lat. W 1960 wszedł w skład administracji centralnej, w 1970 objął stanowisko dyrektora ds. administracji. W 1973 został sekretarzem generalnym, a w 1976 wicedyrektorem włoskiego banku centralnego. W 1978 powołano go na stanowisko dyrektora Banku Włoch. Rok później został gubernatorem banku i prezesem włoskiego urzędu Ufficio Italiano Cambi, które to funkcje pełnił nieprzerwanie do 1993.

W kwietniu tego samego roku został premierem włoskiego rządu. Gabinet ten miał charakter techniczny, a jego urzędowanie przypadło na czas ujawniania szeregu afer korupcyjnych (tzw. Tangentopoli) i upadku dotychczasowych ugrupowań. Zaplecze rządu stanowiły partie chadeków, socjalistów, socjaldemokratów i liberałów. W tym samym rządzie pełnił obowiązki ministra turystyki. Z urzędu premiera ustąpił w maju 1994 po wygranych przez koalicję Silvia Berlusconiego wyborach parlamentarnych.

W maju 1996 został powołany na stanowisko ministra skarbu w rządzie Romano Prodiego, utrzymał tę funkcję również w utworzonym przez centrolewicę w październiku 1998 gabinecie Massima D'Alemy.

18 maja 1999 po wyborze dokonanym przez włoski parlament rozpoczął urzędowanie jako dziesiąty w historii prezydent Włoch. W 2000 (przy wsparciu papieża Jana Pawła II) ułaskawił Mehmeta Aliego Ağcę. 10 lutego 2006 oficjalnie otworzył Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Turynie. 15 maja tego samego roku jako były prezydent Włoch został dożywotnim członkiem Senatu, w którym zasiadał do czasu swojej śmierci.

Odznaczenia i wyróżnienia

Włoskie

• Wielki Mistrz Orderu Zasługi Republiki Włoskiej – ex officio (1999–2006)
• Wielki Mistrz Orderu Wojskowego Włoch – ex officio (1999–2006)
• Wielki Mistrz Orderu Zasługi za Pracę – ex officio (1999–2006)
• Wielki Mistrz Orderu Gwiazdy Solidarności Włoskiej – ex officio (1999–2006)
• Wielki Mistrz Orderu Vittorio Veneto – ex officio (1999–2006)
• Wielki Krzyż Orderu Zasługi Republiki Włoskiej – 1982

Zagraniczne

• Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji – Zakon Maltański
• Złoty Łańcuch Orderu Piusa IX – Watykan
• Komandor Orderu Legii Honorowej – 1985, Francja
• Krzyż Wielki Orderu Zasługi RFN – 1986, Niemcy
• Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca – 1993 Japonia
• Krzyż Wielki Narodowego Orderu Krzyża Południa – 1997, Brazylia
• Wielki Łańcuch Orderu Białej Róży – 1999, Finlandia
• Honorowy Wielki Rycerz Orderu Łaźni – 2000, Wielka Brytania
• Order Orła Białego – 2000, Polska
• Wielki Łańcuch Narodowego Orderu Krzyża Południa – 2000, Brazylia
• Krzyż Wielki Orderu św. Olafa – 2001, Norwegia
• Wielki Order Króla Tomisława – 2001, Chorwacja
• Wielka Gwiazda Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii – 2002, Austria
• Order Podwójnego Białego Krzyża I Klasy – 2002, Słowacja
• Wielki Łańcuch Orderu Infanta Henryka – 2002, Portugalia
• Krzyż Wielki z Łańcuchem i Złotopromienną Gwiazdą Orderu Zasługi – 2002, Węgry
• Wielki Łańcuch Orderu Pro Merito Melitensi – 2002, Zakon Maltański
• Łańcuch Orderu Gwiazdy Rumunii – 2003, Rumunia
• Krzyż Wielki z Łańcuchem Orderu Krzyża Ziemi Maryjnej – 2004, Estonia
• Komandor Krzyża Wielkiego z Łańcuchem Orderu Trzech Gwiazd – 2004, Łotwa
• Krzyż Wielki Orderu Świętego Karola – 2005, Monako
• Xirka Ġieħ ir-Repubblika – 2005, Malta

Wyróżnienia

Wyróżniony doktoratami honoris causa różnych uczelni, m.in. University of Oxford (2005). W tym samym roku otrzymał Nagrodę Karola Wielkiego.