Bronisław Wesołowski (ur. 14 sierpnia 1870 we wsi Fawory w guberni piotrkowskiej - zm. w nocy z 1 na 2 stycznia 1919 koło wsi Wyliny-Ruś) - polski komunista.

Studiował na politechnice w Zurychu. Od 1889 roku był członkiem Związku Robotników Polskich. Był współorganizatorem SDKPiL, członkiem Komitetu Warszawskiego i Łódzkiego. Około 20 lat przebywał na zesłaniach i w więzieniach, w tym w 1908 roku więziony był w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. Brał udział w Rewolucji październikowej. W 1917 roku był członkiem Centralnego Komitetu Wykonawczego SDKPiL w Rosji. Był sekretarzem Ogólnorosyjskiego Centralnego Komitetu Wykonawczego Rad.

20 grudnia 1918 roku przybył do Warszawy na czele delegacji Rosyjskiego Czerwonego Krzyża. Wraz z pozostałymi członkami delegacji został w dniu następnym aresztowany i uwięziony w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. Oskarżony o działalność wywrotową, miał zostać wydalony z Polski. W pierwszych dniach stycznia 1919 roku wraz z resztą członków delegacji był pod strażą eskortowany w stronę granicy. W pobliżu granicy, koło wsi Wyliny-Ruś został zamordowany przez eskortujących delegację polskich żandarmów. Przy ciele zamordowanego znaleziono paszport wystawiony na jego nazwisko; wiadomo również, że przy ciałach ofiar mordu znaleziono pieniądze, co pozwala wykluczyć motyw rabunkowy.